берокуќник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. берокуќници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
    
    
      
          
          Тој што бере куќа, што печали; добар, вреден домаќин.
        
         
	              Женачката е за берокуќници.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  Спротивно од:
		    
			  злокуќник (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
           
          берокуќница ж.
мн. берокуќници
          
          
          
        
      
    
мн. берокуќници
 
   
         
	        