безумие
  
     
     
  
  
      
          
             мн. безумија
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, среден род
    
    
	    
	      Ранг: 15577
	    
	
    
    
      
          
          Состојба на тој што е безумен.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    lunacy
                  
	            
	          
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Тој беше преплашен до безумие. 
	              
	            
	          
	            
	              Во моменти на своето безумје таа ја кинеше облеката.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
           
          безумје ср.
          
          
          
          
        
      
    
 
   
         
	        