бајрактар
  
     
     
  
  
      
          
             мн. бајрактари
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 31762
	    
	
    
    
      
          
          Тој што го носи знамето, бајракот, знаменосец (во војска и на свадба).
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Бајрактар за на свадба. 
	              
	            
	          
	            
	              Прв бајрактар да бидам. 
	              
	            
	          
	            
	              Бајрактарот оди пред сите.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  знаменосец (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          бајрактарка ж.
мн. бајрактарки
          
          
          
        
      
        мн. бајрактарки
          
          2. 
          бајрактарски прид.
бајрактарскиот
Пример: бајрактарски кич
          
        
      
    
бајрактарскиот
Пример: бајрактарски кич
 
   
         
	        