апотеоза
  
     
     
  
  
      
          
             (едн.)
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 16348
	    
	
    
    
      
          1.
          Во антиката: обред на воздигнување, прогласување на некого (владетел, цар) за божество.
        
         
          
		  
		  
          2.
          Обожавање, величање, оддавање посебна почест на лица, предмети или појави.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Песната е еден вид апотеоза на планината и на нејзината гранитност.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        