адвокатува
  
     
     
  
  
      
          
            
              адвокатуваат; адвокатирајќи
            
          
      
    
    
    
      Вид збор: Глагол, несвршен
    
    
    
    
      
          1.
          Се занимава со правна дејност, работи во функција на адвокат, брани други пред суд.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Миланов адвокатува веќе триесет години.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Врши функција на правник, на правно лице.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Тој адвокатува со неколку фирми.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Се зазема заштитнички кон некого, застапувајќи го за нешто.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Ќе адвокатува тој за неа сѐ додека не ѝ го открие вистинското лице.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          адвокатување ср.
глаг. им.
          
          
        
      
    
глаг. им.
 
   
         
	        