сатана

(едн.)
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 11917
1. Според религиозните верувања, натприродно суштество што ги наведува луѓето на грев, на лоши дела и владее во пеколот, олицетворение на зол дух.
Англиски: Satan Албански: djall, dreq, shejtan
Употреба: Религија
Примери:
Сатаната влегол во него.
Слично со: враг (м.) , ѓавол (м.)
2. Лош, зол човек.
Англиски: villain Албански: dreq, shejtan
Употреба: Преносно значење
Примери:
Тој не е човек, тој е сатана.
Изрази
(разг.) Бегал од ѓаволот, паднал на сатаната.