наредба

мн. наредби
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 1213
1. Службено усно или писмено барање што задолжително треба да се изврши.
Англиски: command Албански: urdhër
Слично со: заповед (ж.)
2. Начин на уредување, распоред, ред, организација на сѐ што се наоѓа и на однесувањето во дадена средина (стан, куќа, просторија).
Англиски: order Албански: rregull
Примери:
Секоја куќа си има своја наредба.