дулија

мн. дулии
Вид збор: Именка, женски род
Наплатна станица на која се наплаќала одредена такса за сѐ што се носи во градот.
Употреба: Архаизам
Примери:
На секој влез од градот имало куќарки за дулија. [извор]
Во Струга имаше три дулии. [извор]