Крај реката пророци е коски врежуваат знаци  И кобеа крај на сѐ до кај допира видот  И на сѐ до кај вторник по вторникот се повторуваше:  - Кој ќе го прескочи Светото дрво  Тој ќе управува со моглите  И ќе ти спаси блиските.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И тоа што не беше од камен – се скамени  Та народот на крст ја преноќи ноќта  Слушајќи како пеат светците темно како пред погуба:  - Тој што ќе го прескочи Светото дрво  Ќе управува само со ѕвездите  И пусто ќе биде никој ако не го прескочи.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Дури и се слушаа гласини дека: Балканците треба да направат историски чекор кон културното, политичкото, социјалното, технолошкото, економското и кон финансиски поефикасен облик на организација- во спротивно ако тоа не се случело  ќе следел нивниот масовен егзодус- па од Балканот со егзодус ќе заминат спрема Запад, а во земјите на Балканот, ќе останат шака интелектуални дебили, со политичка власт и економска моќ- опиени болесници кои ќе управуваат со Балканот.
               
             
           
            
            
              „Ветришта“
               од Радојка Трајанова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И се плашеше секој прокоба некоја да не го стемни  И фатен да гледа како го спепелува месечијната  И во смил како го престорува:  - Тој што ќе го прескочи Светото дрво,  Се на смил и на гороцвет што личи – ќе управува.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  А тука беа ридои голи и долу  Човек пеејќи ги успиваше лилјаните в поле  И жени стоеја до Светото дрво  И редеа:  - Кој ќе го прескочи Светото дрво  Тој ќе управува со божилакот  И ќе ги победи сите болештиње и води.
               
             
           
            
            
              „Камена“
               од Анте Поповски 
              (1972)