ќе (чест.) - запали (гл.)

На него секој ќе запалеше свеќа и ќе се прекрстеше, а потоа се поминуваше сред црквата кои другите два дрвени свеќници донесени од старата црква и поставени пред иконостасот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Но прошетката ќе ги освежи, ќе запалат по една цигара, а сообраќајката е добро оправдување за евентуалното доцнење - рационално си ја сумираа ситуацијата, без поим во што се впуштаат.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Интелегентните фори многу ќе запалат, а вредноста уште повеќе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Зашто, кај татко и мајка сетики и ќе дојде, па, ако си до нас, ќе запали свеќа и за тебе..
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Е каде ќе запалат ваков огин.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ќе врзеш партали за здравје на Вардар. Ќе запалиш свеќа на Света Петка, од поголемите.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
„Ми студи, Никифоре, болен сум“, шепнав.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Лежи. Ќе запалам оган. И не срами се - сакаш ли малку ракија?“ Сакав вода и молчев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако е тоа итрината што Милер мислел дека ќе запали или дека ќе биде романтичeн мамец, бргу се разочарал.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ајде уште малку, белки ќе запали, ѓаволокиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Високиот, бришејќи си ги дланките, погледна и, како да не беше ништо, рече: - Да...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Ајде, другари, ако сакате денски да стигнеме во Елбасан, потурнете. Сигурно ќе запали.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Само гледај што побрзо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Коста си ги собра рамената и тивко изусти: - Па, да турнете малку, можеби ќе запали...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зар не видовте дека запали штом се зголеми брзината?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Ќе запалиш? - ѝ понуди од тврдата кутија американски цигари, пред да ја извади скапата запалка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Другиот оди кон ламбата. Точно. Сега ја бара запалката. Точно. Сега ќе запали.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Често, длабоко во ноќта, ќе запалеше свеќа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не пијам. Не буди пизда. Узми цигарету. Не палам. Ќе запалиш! Нареѓујем! Разумем!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)