Е, миличка, извини: кога     човек стрела, а потоа гледа, дека не успеал со првиот истрел да убие, и, кога ќе вресне,     дека тоа ќе го оствари по отслужувањето на казната, - - тоа... тоа не е возбуда, туку     факт, крвав, ѕверски факт... ете што е тоа!
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 17-18“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Нема ништо да се пресени. Само некоја сојка ќе вресне и ќе го смени дрвото.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Митра слуша што зборува Доста, слуша и горни крај дали ќе вресне тоа кучило што го завитка во пелената.
               
             
           
            
            
              „Крпен живот“
               од Стале Попов 
              (1953)