ќе (чест.) - види (гл.)

- Ако не излезеш или ако не ме пуштиш внатре, јас ќе ги разбудам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ДЕСЕТТА ПОЈАВА НАЦА И СПИРО
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
„О, море Спиро ќе видиш каква девојка ќе стане таа, ама којзнае дали ќе ја видиш повторно?!“
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не сум можел ни да помислам дека ќе видам елен и ќе ја доживеам оваа прекрасна и горка прикаска.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Туку, ќе видиш, еве ти го однекаде татко му.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ќе видиш, вели Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да работиме, па ќе видиме! прифати Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога станавме, што ќе видиме: лицата им се затрупани со лисја и плодови.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Па, кога ќе те праша: „А како?“, ќе ѝ речеш: „Ќе видиш, па ќе дојдеш да ми раскажуваш. И да честиш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Меѓутоа, како што ќе видиме, тоа ќе остане само желба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За миг едниот од нив му ја фати уздата на коњот, вториот се нафрли на Турчинот да го кутне од коњот, а третиот извика: - Сега ќе видиш зашто се караме, бре Назлам-бег!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Ќе гледаме тепачка, ќе видите.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ако ги земеме новините од времето на публикувањето на февруарските реформи до и по објавувањето на востанието во Битолско на 20 јули9 и ги прегледаме во нив телеграмите од Стамбул, тогаш ќе видиме оти Портата10 постојано им претставува на рускиот и на австро-унгарскиот амбасадор списоци од битките на турскиот аскер со четите, списоци од најдено оружје при претресите кај населението, списоци од убиства извршени од четите над мирното население.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Зарот секако е фрлен. Додека тој се тркала. Едо ќе се опушти па ќе види...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога ќе видиме дека се што поминува низ земјата се чисти, ќе сфатиме дека таа е филтер на нашиот живот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
— Не знам, внучко, — вели дедот Карабуклија, — ама петлите се пеани, еднаш или двапати, не ѝ стори дикат. Сега ќе излеза надвор на малата врата и ќе вида.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
ХХ , со веќе подготвен одговор прифати: - Како што можевте да видите и уште ќе видите нашата земја, покрај бодликавиот тел, ја оградивме и со бетонски бункери.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
ТРОШЧЕЈКИН: Па, ќе видиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ми треба одмор, сфаќаш. Хонорарот? Ќе видиме.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Секоја Нова година е исто: ни отпосле не ни е јасно дали го слушаме или го гледаме традиционалниот Новогодишен концерт на традиционалната Виенска филхармонија.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
А завардувам дали ќе видам некој, не да речеш дека не завардувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Туку ќе видиш некоја рака ги подотвора прстите, се мачи да се пресегне, да фати некого за коса.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе видиме... - мрмореше Џивџик препрочитувајќи ја пораката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ќе бидеме блиску. Границата си е граница, ама и таа пустата нема да биде вечна. А после, ќе видиме!”
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе ја изненадам жена ми, си велев, ќе види најпосле таа што е добар земјоделец и бавчанџија!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Задуман на чардакот Преспанецот одвреме-навреме ќе фрли рибарски мрежи и во нив наместе преспански крапови ќе фати троа носталгични препелкања од кои никој ниту видел ниту ќе види фајде.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Тагуваше отец Стефан како и секој завидливец при средбата со поголеми од него, не забележувајќи дека им е рамен; снеможуваше кога ќе видеше на себе рамни, сакајќи предност и власт над нив; се тресеше од страв при погледот на помалите од него духом, плашејќи се да не се израмнат со него, и дури, да не го надминат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
МИТРЕ: Е, арно! Седи си со главата меѓу уши. Кога ќе тури тогаш ќе видиш.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Што е тоа, наскоро ќе видат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Барањето на тнр. „concordia discors“ е под влијание на магичната филозофија на природата и магичната астрологија, а „discordia concors“ е под влијание на езотеричниот питагоризам кој, како и во други случаи (Зукари), се стопува со неоплатонизмот и (што ќе видиме) со аристотелизмот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И реков дека се лаже и себеси и нас, но не ѝ се противев.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога ќе видиш вакви крилја, ќе се сетиш на ангел и ќе си речеш аз, а ангел, ангели... Ви текнува?
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Другото утро бевме на расчистување близу до градот и што ќе видиме, вистински колеж.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Луѓето се собираа околу нив, и ги прашуваа: - Опасно ли е? Ќе избувне ли лава? - Мислиме дека не... Но стрпете се, ќе видиме... - Луѓе, не играјте се...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Ивазе, друже, дали навистина беше толку итно! - Ќе видите сами!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе видиме чие је Скопје ...
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
- Не знам, можеби да, а можеби не, ќе видиме – се правев важна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А самото намалување на ригорозноста на казните, како што ќе видиме, не беше воопшто занемарливо.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Земи, внучко, пробај, - слаткото е од цветот на белите рози, ќе видиш, ќе ти се допадне.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ќе видите дека било само сон За жал на Бургиба, сепак, ова не беше лош сон, туку реалност со која сепак на крајот се помирил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Понатаму ќе видиме дека некои од конзулите на големите сили во Солун се чуделе што турските власти не успеале ништо да дознаат или да се посомневаат дека во градот се подготвуваат крупни настани.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ќе видиме откако ќе се поовешчиш и ти како мене. — Заврши Јован и си стави задача да се послужи со Толевите парички бидејќи беше „танок" од таа страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ни на оро, сред младите, ќе видам, либе мое, да блеска твојот пусат в сјај.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Се разделивме. Дома немаше никој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Таа и тебе ќе се обиде да те грабне, ќе видиш! Не затоа зашто ѝ се допаѓаш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сите, ќе видат, ќе нѐ видат и ќе заминат по некој поарен к'смет. Немој да му сториш нешто лошо на Михајло.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Штом е така, ќе видат...
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Му се задржа вниманието на зборот „поткачија, поткачија, поткачија...“ и сега наместо на Летка да ѝ ја закажува азбуката ѝ ја зарецитира глупавата песничка на којашто неочекувано се сети и што ја паметеше уште од детството: „Тодоре, Тодоре, поткачи се погоре. Ќе видиш три жени со пичките истрижени!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„А го гледаш ли малечкиов! Куршум не му е рамен. Прв во трчање.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Ако го најдат, ќе видат дека е Турчин и ќе нè гонат. Тие се големи одмаздници, не ние.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
АНГЕЛЕ: Одам. Сите, ќе видат, ќе нѐ видат и ќе заминат по некој поарен к'смет. Немој да му сториш нешто лошо на Михајло.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Се надеваа дека сепак ќе видат некој војник но во утринскиот штут го слушаа само цвркотот на некоја разбудена птица.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ако го сретнеме, мислеше, ако биде среќа да го сретнеме, ќе можеме да ја преживееме тука и целава зима, едноставно да си останеме овде сѐ додека еднаш не разјужи, а пак ако разјужи побргу, тогаш ќе можеме да си однесеме и дома, заедно со една добра свињска кожа, уште неколку килограми свињско месо, пресно и замрзнато. Ајде, си рече сега, добро, ќе видиме.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во пазувите на ова бессоно утро Во падините на рајот вечен Жена метузалемски стара ми прорече: Кај што река има, таму тече Крвта на твоите незнајни предци А кај ќе видиш санта, глечер Таму нема вера, таму нема светци Тук кон зло те тера лик нечовечен И тој ќе зине муцка клета Вели – малку ли се трите Света?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Со газдата на дуќанот не се бакнавме, ама не ми удри ни „сиктер“ клоца дека му доцнам само три месеци со наемнина, ама има разбирање за мојата финансиска положба, а и јас за тоа што не беше срдечен со мене, а и незгодно е, многу ми е ачик дуќанот, па ќе види некој, па од несвидлак ќе ни извади муабет... па после, бруки и срамои!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Тоа е Иринка. Слатко девојченце, - рече Бојан. - Ќе видиш колку е умна.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Секогаш така бидува: - Кога в далечина ќе видиш темни облачишта, брзаш да се засолниш.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Најстина, тебе може не ти е толку по ќевот да те прашам секоа недела, токо, лели те ватал такцирот, се ќе видиш, се ќе чуеш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Сега ќе дојде баба, ќе видиш што ќе ти направи!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дали ќе видите некој сон оти јас се избавив од улавото море што ќе ме удавеше?
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Ќе видиме, - се наорли Бузо. - Повели! - се испрчи пред него Коле.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А понатаму ќе видиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Пуштете ме мене и ќе видите дали нема до првите дождови да биде покриена куќата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
АНЃЕЛЕ: Добро мајко, ич ти гајле да не бериш, ќе видиш што син си родила. (Ѝ ја бакнува раката).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
— Мислиш?! — Ќе видиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- А да направи мама пита од киселец, ќе видиш што е. Ќе бараш уште, - рече Бојан.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Влегов и застанав пред ѓаволот, со негови очи да видам, да го исчитам словото на книгата. А и вие, бедни и благоутробни, ќе видите што видов.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој се наведна преку работ на покривот над терасата, ја пречека со обете раце и несмасно тешко ја крена преку ѕидот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Мене ли марш? - се ококори Кузе. - Мене ли? Веднаш ќе одам кај командантот, та ќе видиш ти!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Невидлив меч му го пресече телото, како кога ќе видеше на огласната табла на факултет дека не го положил испитот или како кога некоја девојка која му се допаѓаше ќе поминеше покрај него гушната со некој дечко.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Стрпи се малку, ќе видиме! - шепотеа шините. Еве ги, доаѓаат!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ќе видиш. Само ќе мораш да ми помогнеш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ќе видиме. Вечерва темница!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Не е толку лоша, ќе видиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Само зборот да го запаметам па ќе видиме после, ќе се сетам на неговото значење, на тоа зошто ми беше страшно важен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Не се баш сигурни дали понекогаш заспиваат и дали сонуваат само кога се будни.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Маргина 37 113 Бабата: Тоа му беше паметно, Џеки и онака беше дртав!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А утринава кога станав што ќе видам, потемнето од сите страни и си мошори.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
„Не ме слушаш и не ме гледаш. И не ќе видиш ништо во своето слепило.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Што ќе излези понатака — ќе видиш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И по некој ден ќе видиш дека на клупата има едно празно место.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Штом ќе види мува, заборава на себе.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Колку ќе трае тоа, ќе видиме.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
„Можност да патуваат“ продолжи Марко. „Животот да го видат поинаков... Господ знае. Откачени се, признавам, ама не се лоши луѓе. Ќе видиш“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Грешен да му земеш една ластагарка, ќе види убаво!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Но, дали тоа така ќе биде, ќе видиме, ми рекоа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ќе донесе Доксим Тренчески катран и ние ќе ги измачкаме вратите, добиците а кога ќе видиме дека катранот не помага, почнуваме да се варосуваме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога ќе видиме, што ќе видиме: секакви трговци со пропелери под брадите, дебели мешишта во кои со крајни напори се одложува свеченото кркорење на цревата.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кој знае дали ќе го направиме!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
14 ДЕКЕМВРИ. Врне. Дојде еден што го фаќа кивавица кога ќе види убава жена.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ќе дојдеш заедно со нас во паркот, да ни покажеш каде тоа се случило.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но што ќе видат: сите влезови во скривалиштата биле заѕидани!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мајка, кога ќе видеше од чардакот дека изгреал нов, убав ден, ќе оставеше да влезе некој од толкувачите на кадиските записи, на сиџилите, за да ги дотолкуваат, зашто само Татко го имаше вистинскиот толковен клуч.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе видиме ќе земиш или не! — и го затвори токму на Благовец во една од визбите на кулата, го протепа неколку пати и им нареди на Трајка и Кулета да се спремаат одма по Велигден за свадба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Вечер ќе видиш како се смее. - А, таа кога се смее, земјата се тресе, - рече Рангел.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Чук-чук, Стојанче, поткачи се погоре, ќе видиш три жени со .... истрижени...
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Меѓутоа, сите присутни беа цврсто убедени, а тоа повеќепати и го нагласуваа, дека козарите, кога ќе видат што ги чека, во најкраток рок сами ќе се откажат од козите...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да знаеше да брои, ќе видеше дека не сум го прескокнал.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Слушна? Следниот петок: купувам нова „Таа“ и шок!!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Дојди, па ќе видиш. Прекрасен е.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Со други зборови, дајте им ја вие власта во рацете на Македонците, тоа треба да се разбере на оние од нив што се викаат Бугари, та од неколку години после вие ќе видите оти и во Македонија од другите народности ќе остане тоа што остана од Грците во Источна Румелија, по ослободувањето на последнава.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Види го ти него, ќе дремел, човекот... да сме живи, па ќе видиме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Убаво погледни го во лицето, во очите, па ќе видиш колку не си во право - продолжуваше упорно Лиле.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ако беше посветло ќе видеше оти не сме сами.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зафати водата полека да истечува, да се впива во земјата, да се повлекува од дворовите, да ги ослободува заробените куќи, луѓето, добитокот; се покажа виножитото, па и тоа како да шумкаше колку што можеше, задува ветер, па и тој започна да ја суши земјата; излезе и сонцето од облаците, па и тоа почна да ја цица земјата; излегоа луѓето од куќите како од Ноевиот ковчег, се бацуваа што го преживеаја овој потоп, оваа несреќа; се јавија и птиците што беа скриени некаде, се нафрлија да клувкаат на сѐ што ќе видеа за јадење; се грабеа, се биеја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Но ти не можеш ... - Што не можам? - Не можеш веќе со жена. Си бил цапак, сега си козина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сакав да ви кажам какви работи се случуваа. .
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не мислете на чадот и ќе видите дека ќе ви е подобро.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Затоа јас бев за кралчето Петар, да се врати работата на старо па после ќе видиме што ќе правиме.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Ќе видите, - рече и почна да го полни.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Јас ќе ја доведам мојата, па ќе видиме кој е кој.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И ене го, иде да се ставе со вас, да виде кој сте и кај одите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Ќе видиме, ќе се спогодиме. Ни досега не сме живееле од туѓо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога наседнале на софрата, новиот Турчин што ќе види?
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
„Ќе видиш“, повтори тој колку налутено и навредено, толку и предизвикувачки.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ако паднев, јас ќе видев; но јас не паѓав, се служев со животинскиот рефлекс за самоодржување, и затоа не сознавав дека жената ми е во прегратките на некој друг.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако ги покриев очите со дланка, ако се обидов да се одбранам од парата на неговите ноздри, ќе видев меѓу линиите на кожата намалени трупови и чакали.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ништо, вели пак тој. Ќе видиш, вели, ќе донесеме.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Дедо ја смируваше, велеше дека од книгите аир ќе видат, ама се согласуваше со баба дека нема да им биде лесно.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ако читаш историја на уметност до пред 25 или 30 години, ќе видиш дека постоела ваква последователност: од Верокио, преку Ѓото, Приматичио, Тицијан, и така натаму.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
БОГДАН: дакле, ти си бугараш. Ho не бој се ништа. Ќе видиш зашто ја то ...
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Така, на пример, во битките со историјата, во самата историја, која отсекогаш ги совладувала Балканците, оставајќи им ги во лажна утеха митовите на пропуштената величина, Емил Сјоран, ќе види црна иронија што се движи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа „ќе видиме“, заради олеснение во моментот, секогаш се одмаздува со повеќе грижи и со јалови резултати.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ако си ја облечеш ракавицата и си ја погледнеш раката, ќе видиш компјутерски генерирана рака, чиишто прсти се движат ако ти ги движиш твоите.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Вистина е дека ќе видиш човек во сонот, ама во кој сон не ќе сретнеш човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Туку ќе видиш некој да копа во земјата, под снегот: бара корења, којзнае што бара.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Ти само брзај, па ќе видиш!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Но тоа беше лажен впечаток.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Марија ја разбра вистината. – Те молам, зајче! – рече вџашена. – Немој да ми кажеш дека и ти веруваш оти сум луда! – Како можеш да го помислиш тоа! –рече тој, обидувајќи се да се насмее. – Работата е во тоа што за сите ќе биде подобро да останеш овде уште извесно време.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со 23 години работен стаж, Марковски, како што ќе видиме подолу, во два наврата – и тоа во јули 2001 и подоцна во јуни 2004 – се решава да покрене приватни судски спорови против својот работодавач, поради серија прекршувања на работничките права.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ќе видиме- рече и продолжи, свртувајќи се кон песочницата каде што беше напишан знакот З:- Кој ќе ми каже сега како се викаше она напишаното на песочницата? - Земја- рече Јоле наш.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ѕид! Подотвори го како корица на книга и ќе видиш; зелени се како горите на светот, страшно се зелени како сончева поплава.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
-Не е така! -Така е, ќе видиш. -Грешиш бре, брат.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Добро, тогаш, ѝ реков... нека заврши прегледот, па ќе дојдам, ќе ти донесам нешто убаво да си каснеш, ќе си помуабетиме, па ќе видиме што понатаму.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ослободувајќи се од ставот на претходниците Евреите во море, Арафат се определуваше за создавање демократска и неконфесионална држава Палестина, која ќе им гарантира еднаквост на сите граѓани: Евреи, христијани и муслимани!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
— Е ај, ќе видиш, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме начека, ѝ зборуваше, а сега ќе видиме кој ќе надваса.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Отидов и што ќе видам: станот подреден, да нема за повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Деновите си врват. Не можам да зборувам дека ќе сторам вака, или ќе сторам така, па натаму „ќе видиме“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Земи ја за некое време во манастирот. Потоа ќе видиме, ќе помогнеме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Единствено ако се гладав себеси со вашите очи, ќе видев нешто добро.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
СПИРО: Сега ќе видиме кое време е.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Работејќи ќе видиме каде таа ќе нѐ води! остануваше на свое Климент Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Така- рече дедо ми. – Со здравје да осамнеме па ќе видиме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А кога ќе видат дека сè е попусто,се оптегнуваат под сенките од дрвјата и долго ги бришат спотнатите вратови.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Јошето порасна момче, и Ѓуро се тешеше оти ќе види одмена.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тие и друзи зборои беше рекол стариот и беше си умрел, и тамо беше го закопале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
— Кај ме водиш, го прашувам. Ќе видиш, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сестра ѝ Роза беше дома и бидејќи имаат една заедничка соба, имаше мали расправии околу тоа кој ќе биде во неа, ние или таа, оти Мила не сакаше да чуе патувањето да го спроведеме пред сведоци.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што ќе видам по излозите ќе купувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само неколку железни монети од по една и една од пет денари.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Можеби ако се качеше на малото чардаче пред плевната и ако ѕиркаше кон коријата, ќе видеше нешто, ќе видеше десетина рала вжарени очи, но сепак, среќа негова што го фати страв, па не се решаваше да се оддалечи, среќа негова што не ги виде, инаку можеше сосем да му се потчини на стравот, па да изгуби моќ, за здраво размислување.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потака ќе видиме да најдеме некое поасолно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се надеваме дека сосема бргу ќе видиш во што е работата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
— Ќе видиме, ако се види!... 4.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Онисифоре, се сеќаваш ли што ти говорев за судбината?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе дојде подобро време, си мрмори Паун Радевски, ќе видите, мора да дојде... подобро, вели и паѓа покрај Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Ќе видеа тие ако ни беше жив Борис Калпак, ќе видеа, сепак се поднамалил Метуш Батковец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Николче му се закани: - Ќе видиш ти кој е кокошкар! – и навреден почна да се разоружува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ќе видиме што ќе излезе по овој матен ден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Народот се точеше надвор од селото под разни изговори — оди на работа — жетва, вршење бачило.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Чекај малку! - врескаше Бистра, а сестра ѝ потскокнуваше во место или се испречуваше пред лулашката, но кога ќе видеше како Бистра со голема брзина се враќа накај неа, ќе се тргнеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И чека сѐ додека не забележи дека стравот ти влезе в коски, дека ти го совлада мозокот, те фати за грклан, за гради, те стега, те гмечи, те дави, дека губиш виделина и кога ќе види дека почнуваш да се гушиш, да трепериш, да губиш виделина, тогаш знае дека во тебе го внесе зајакот; престанува да тропа чизмата на подот, тупаницата да удира на масата... од очите му се одлива крвта, на усните му се појавува некаква скриена итрина и без да откини поглед од тебе, ти подава ливче и тивко, тукуречи добродушно, ти вели: - Читај! Гласно!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но појдовната точка на Duchamp за неговата „Велска вода“ - „Темјанушкината вода“ (Eau de Violette) -уште повеќе ја збогатува играта со зборови. 92 Алхемичарите ѕвездите што паѓаат ги нарекувале “небески цветови”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ќе се разбудевме во ноќта и ќе почувствувавме како студеникавиот воздух се загрева, ќе почувствувавме оган во ветерот или ќе видевме како ѕидовите за миг горат со светла боја, и тогаш знаевме дека неговата ракета е над нашата куќа -- неговата ракета, додека дабовите се лелеат од воздушниот удар.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А стварно царот бил некој терсене човек, сѐ што ќе видел сакал да биде негово.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Се трудев да ги организирам нашите животи така што ќе видиш и ќе доживееш повеќе, да уживаш во она време што ти останало.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Емил Сјоран во амбицијата на владеење ќе види дрога, која од оној што ја зема во преголеми дози ќе се здобива со демонот на моќта, која често завршува во диктаторски делириум...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се разбира, пред овие фази се наоѓа - а и напоредно трае со нив - усмената литература - која, како што ќе видиме, има некои суштински врски со хипертекстот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Може ти е чудно што брзам волку, ама ќе видиш дека сум имал право.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ајде речи му, да видиме, тој да ојт на тфојата работа, а ти да поседиш и ќе видиш дали ти је вистински брат или не?“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ќе видиш кога ќе му кажам на татко ми! - вресна Томе низ искривената уста и избега по патеката.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Каменот на тешкиот прстен беше згусната капка на моите зелени соништа од ноќта пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Нее, - рече Србин, затегави. - Доста е засега тета да ни ги пере алиштата што ќе ѝ ги носиме, а после ќе видиме. - Аха, - рече тетин Доне.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ај ќе видиш вечер.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Трчкаа низ селото, повикуваа неколцина од општината и сѐ им беше нешто неправо: викаа и пцуеја на сѐ што ќе видеа пред себе.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Распарај се и ќе видиш што е тоа Марија.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Црна, ме прекина Пенчо. - Ниедно бело влакно. Можеш ли? - Ќе видам, реков.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И кога Митра ја прашаше: „шо ќе ткаеш, невесто Досто, со виа предотини“, таа неодредено одговараше: „Ќе видиме, сестрице Митро“, и на тоа се свршуваше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Косата бргу нараснува, ќе видиш, косата веднаш нараснува, мило мое, - и тогаш нежно, многу внимателно со своите ковчести раце ја зеде мојата глава во себе и најнежно, најмило ме бакна по чело.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ноќ и ден и години долго млечни дождои ќе бидат И во сончеви порти кога ќе влезе Андромеда Урна и дрво како скаменети близнаци ќе види.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Една ми остана, - тој се удира по дрвената нога - ама јас си клинкам и со дрвената и ќе видиш дека еден ден ќе одам долу...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ало? Пак ли за хонорарот? Ќе видиме. Само ти работи.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- А, кога ќе остари, ќе види тој, нема да му помагам, нека се мачи сам со бастун во раката.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- О, тоа ли била молбата! - се зачуди мајка ѝ, а потоа се замисли. - Седни да ручаш, - рече, - па потоа ќе видиме.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- За секој случај, ти остави ми го тоа што си го извадил, па ќе видиме моиве мечиња ќе остават ли нешто за другите.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
По огнот ќе видат кај си.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Што брзаш, бре? Па добро ти рече: чекај, па кога ќе дојде, тогаш ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Му рекол: „Чекај, синко мајчин, ќе заодиш на училиште па ќе видиш: ќе ми ти го донесе умот учитетло, нема да те гали како јас, туку душицата ќе ми ти ја вади.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Логотетот нема да биде задоволен кога ќе види дека клуч за страшното пророштво воопшто нема.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На страниците што следуваат ќе видиме некои речовити сведоштва за ова. За разлика од Фелоус, јас не сметам дека родовата отклонетост е клучна за разбирањето на машкиот геј-субјективитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Биди жива и ќе видиш колкави муда тој ќе му покаже на светот!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Оваа година нема да цутат, а вгодина - ќе видиш убавина!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Па, ти, Лангач, знаеш, ти си... Не можеш ти... Туку ќе видиме. Ќе зборувам со учителот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Само сакаше да види каде тој живее. За секој случај. Потоа ќе види како ќе постапиш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ќе видиш, ќе се поправи!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Нема да биде полошо од ова, ќе видиш - Не се сомневам. - Ама, и уште нешто.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Главата да ти пукне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Штом ќе види насобрани луѓе, се допира до нив, се вѕирка кон небото, божем бара ѕвезди, а уште ги напрега за да чуе нешто.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Таква заповед од него има, шо ќе видиме во неговиот реон да му чиниме абер.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Утре ќе видиме, - пак повтори доктор Коста, занесен во некои свои грижи и размислувања.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но кога ќе видев дека детето почнува да ме влече надвор кон излезот анаев дека за тој ден неможам да си дозволам повеќе да останам во музејот .
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Гледајте го само деновиве во нашите кина советскиот филм Сибирска земја, па ќе видите! Меѓутоа, другари, не заборавајте!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А јас му кажав: Па знам господине, Сираче. – Добро, но нека рецитира и Мара, па ќе видиме ко ќе бити подобар, прво Мара.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Коњот застана на задните нозе, фркна и се впушти во бесна брзина која беше најубаво нешто што некогаш сум го видел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Да одам, си мисли авторот, па тие таму ќе видат како, што и за колку.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Првин ќе видам слечена змијска кошула, ќе наѕрам во неа, а некаде од зад мене, ќе се појави змија или смок или слепјак и ќе ми се качи да ме облазува, да ме врзува, да ме цица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— Кумита? — подрипна заптијата и се фати за пиштол.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Цревата повторно почнаа да ми кркорат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Утрото Јадранка ми рече дека еден ден ќе вози таков џип. Да ... - рече - ќе видиш... Јадранка да не се викам ако еден ден не возам ваков џип.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Отрчавме и што ќе видиме: клекнала Клавдија над главата од Ники, плаче и само ја бацува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Ми ја запалија... - одговараше Танаил јадосан. - Кој? - Ќе види кој! Ќе види, мамето негово... - викаше Танаил бесно.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Ти само мисли си дека е така – реков – ама размисли малку и ќе видиш дека не си во право.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, ако даде Господ овде да се вратиш, ќе стигнеш во некое друго време, ќе видиш ти побегнало вистинското време, нашето, твоето време...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- А што ли ќе видиме од Орелска Чука? Што?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Највисокиот закон на азијанизмот е самоволието“ (Норден), но, ќе видиме, мошне често станува збор за многу добро промислена и пресметана самоволија.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- И тоа ти се молам, пред валијата! А знаеш ли ти кој е валијата?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Никого таа не послушува, неа ни казни не ја вразумуваат, сè си тера по свое, тивко, мирно, ама пак по свое.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Милане, каде си? што си се искачил таму? - Дојди горе. - Слези ти, што барам горе. - Дојди. Ќе видиш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во ова двојно позајмување на идентитет, како на личноста така и на полот, во замената на еден лист хартија со друг, ќе видиме, можеби, не толку иронично заколнување на едниот мајстор во непочитување на верноста кон еден стар мајстор, колку можност да се постави прашањето на вистинското значење на едно дело чиј што автор на своите современици им се покажуваше како вечен алиас, а делото секогаш се разликуваше како алиби.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
- Е, ќе видиш, Јон, му велам јас на човекот мој, запамети ми го зборот и ќе видиш, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако дојдам пијан, ќе видиш...“ „Застани“, тихо изгоре.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Се сомневаш? Еве, ќе видиш - уште малку и готово.“ Тврдоглаво го убедував. „Уште тркалата да ги прицврстиме.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Што има да правиме! Ќе видиме тие што ќе прават и што ќе сакаат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Седни да ручаш, - рече, - па потоа ќе видиме.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Заинатено ги стигна децата и им се закани: - Само нека мине ова, па ќе видите дали ќе играм со вас!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Да знаев, можеби ќе видев ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Да започнеме со работа, долго време се подготвувавме, сите речници на турцизмите во балканските јазици ги консултиравме, но и надвор, од нив, па ќе видиме каде ќе нѐ одведе работата?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Утре ќе видиме дека сеното ни е разнесено, плодовите се соборени, снопјето разнесени...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Вака, ќе појдеме заедно, ќе му кажиш ти оти се сардисани и белки ќе се теслимат кога ќе видат дека не можат да се спасат — заврши Трајко, — Ама кај ме тераш ти мене, Трајко? — му се врекна дедот Паленѕа на Трајка Ташков, кој одеше потера со Турците како варија — за пари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Килав во мозокот, прости ми господи. Затоа лежеше ноќе по празните вади и по сувите лозја и им пееше попски песни на црцорците.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Само имајте трпение и ќе видиме! - дополни Огнен.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ќе видиш дека пред вас ќе си појдам дома, вели, јас ја гледам куќата, вели, ене ја ондека.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Синдикатот мора да е еден од главните фактори при креирањето на социјалната политика во државата, а не целото време да го мине во дефанзива и само да се бори за намалување на последиците од штетните законски решенија, чијшто број, како што ќе видиме понатаму во оваа студија драматично се зголемуваат.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Како лечиме, велеше, по педесетина години, кога ќе видат, ќе речат кланица, касапи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Така што најпосле Акакиј Акакиевич еднаш во животот посака да покаже цврстина и одлучно рече дека неопходно му е лично да го види началникот, дека тие не смеат да не го пуштат, дека тој доаѓа од установа по државна работа и дека ако тој се пожали на нив, тогаш ќе видат тие.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Значи така, а? - побеснев. - Е, сега ти ќе видиш! - ѝ се вдадов, и со еден прецизен карате удар ја легнав врз креветот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Деврието патролата — крстосуваше низ село и секаде каде што ќе видеше светлинка влегуваше да се убеди што луѓе има во таа куќа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стои Толе над посатките и сеедно зборува: - Стомниња, бардиња, грниња, вика, не ќе оди ова за многу и мечката од Москва ќе се опсени и за нас, стомниња, бардиња, грниња и ќе видите, вели, како што слушам јас, стомниња, бардиња, грниња ќе прави војна и за нас, вели, па уште ние останавме без држава, вели, стомниња, бардиња, грниња, на сите околу нас им даде, вели, стомниња, бардиња, грниња, зар другите ѝ се породнини од нас, вели и ги крева стомнињата едно по едно, го чука со претите и после дува во нив да видат луѓето дека никое не тиши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ние сме на почетокот на ручекот, ќе видиме на крајот, рече Мајка пред да замине со госпоѓата Камилска да го донесат новото јадење.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, сепак, останаа на претходниот договор, наместо по еден збор, на секоја средба да се третираат по пет, па со време ќе видат како ќе постапат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Го врати погледот врз футата пред себе како да ќе види нешто, си го лизна показалецот од десната рака, забриша некоја флека што ѝ се причини дека ја виде.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Дека вредат ќе видиш особено во случаите кога не се придржуваш за нив.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Да дадеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после векот едно да не пркне: овде да се роди, ама бело море и црно да препливаат таткови и мајка ви, тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека суди и еве јас си умирам".
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Што има врска тоа, јас навистина го сакам – продолжуваше таа да ѕирка насекаде по дома. – Ќе го најдеме, ќе видиш – беше сигурна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Тогаш ќе видите како е распеан нашиот град! Догледање!
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
– Ќе ме оставиш ли и мене да појавам сам? – реков јас. – Тоа зависи од коњот, – рече братучед ми. – Слези. – Коњот ќе ме остави да јавам, – реков јас. – Ќе видиме, – рече тој.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Тогаш нека вршат агите наоколу – со извесна иронија проговори поп Јаков. – Ние ќе си седиме, ќе си јадеме, ќе си пиеме цело лето, а назиме, ќе даде господ студ, ќе видат невидат, ќе го напуштат нашето златно Мариово и ние ќе си излеземе на пролет како гуштеричките.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ќе те турне Јаков в пекол, само малку да пооздрави, ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таквите уште си мислат Дека е најважно што си каснал пред спиење Па откако ќе видат дека од кркање не се прават сонови Се отепуваат пиејќи апчиња за спиење и против запек Пред тоа одат и на фитнес и на тенис Ама од тоа не се крепи ни сон ни пенис
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Но Македонците ги успокојуваа Бугарите: Чекајте вие, нека ни дадат нам автономија, па ќе видите оти по неколку години таа Македонија ќе биде бугарска, зашто повеќето од македонската интелигенција го доби своето образование во Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- А што ќе правиме таму? Ќе видиш. Засега само толку.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Одново бродиш – а неа нигде ќе ја нема И сѐ што ќе видиш пред да оземјиш, пред да онебееш Ќе биде сликата: Си играат две дечиња заборавени крај водата сина Едното уште кружи – другото се вика Разделина.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Што ќе правиш: откако ќе паднеш, ќе видиш колку си бил на високо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Окото на аматер би проценило дека таа е готова.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ќе седи, седи, ка ќе виде оти вода нема, истерисмес, ќе стане, ќе залее, оти сака да се напие.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во Пансионот на видно место стоеја и Правилата за однесување со кучињата во кои пишуваше: „На секое куче треба да му се почитува правото на природен живот; не смее да се злоставува и да му се нанесуваат физички и психички болки; секое куче има право на заштита и нега; треба да се сака такво какво што е, зашто тоа не е во состојба да бира сопственик, а сопственикот го бира него; ако не чини, треба да му се помогне да се поправи, а не да стане жртва на лошото однесување и изживување; не треба нетрпение и брзање веднаш да се научи на сѐ, ами треба да му се даде време да сфати што се бара од него; не треба без причина да се разлутува или казнува, зашто и тоа може да изненади, да врати; првиот удар тоа го простува, зашто мисли дека е случајно удрено, по грешка, но ако по втор пат го удриш, сфаќа дека е намерно и тогаш ударот ти го враќа со уште поголема мера и те замразува со сета своја душа; тоа најчесто е само и нема никого освен тебе: разговарај почесто со него и самиот ќе се изненадиш како те разбра; љубовта со љубов ти ја враќа; и тоа, како и човекот, има своја судбина: не придонесувај да му е тешка; ако остари, ослепи или оглуви, ако стане неподвижно и остане без заби помисли дека тоа може и тебе да ти се случи, зашто староста е иста за сите; не однесувај се кон него како кон некој обичен предмет, зашто кога ќе го изгубиш, ќе видиш колку е жално; испрати го на неговиот последен пат и размисли дека секоја смрт, било таа и на животно, е загуба за сите: еден живот помалку на земјата”.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Туку, не сум те прашала, излегуваш ти во град или уште се мавташ на „Млечен” кај вас и на клупите во Капиштец?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ќе бидам, - вели Зоки. Веднаш ќе видиш!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Еден хипохондер со ласо го фаќа минувачот, му навлекува лудачка кошула и му раскажува за својот гнил септум: “Ќе истече одвратна гнојна течност...само почекај малку, ќе видиш”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога ќе научиш ќе видиш и колку сте сите и дале те броев.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А да се провре - низ иглино увце - ти велам...“ тоа мене ме фалеше Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кога се увери дека никој ни ќе види и ни ќе чуе, Србин рече: - Чу ли за в недела?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ти си ги видела творовите? – праша таа заинтересирано.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во тој момент Толе рикна од карпата: — Слушај, аго, дали пука и варди дали дупи — и тргна за ногата од манлихерата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе видиш какви амајли- ѓердани за жените ќе излезат од нив.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Па човек, кога ќе видеше толку многу садови, собрани на еден куп, навистина со право можеше да си помисли дека водата во Потковицата сосема се дососала.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Ќе видиме, - рече капетанот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- За тоа ќе видиме - ме прекинува таа (пре)гласно, со вратена острина во погледот – Првин текстот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
О, да знаев што ќе видам!...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- А, бре, така наистински, ако му се загледаш, тогаш ќе видиш дека има криви нозе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
— Ќе видиме кој на кого! — и одговори Крчо и побегна долу Црневата улица, за да му стори абер на Шпира, вечер да слезе до кај нив долу. — Татко нешчо те вика, — му рече.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Не ќе видам да носиш пак на коњот трофеј боен, да стигнеш гордо, в роден крај.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ако ги погледнеме настаните од последната руско-турска војна досега ќе видиме оти секоја арнотија од Бугарија за Македонците не е ништо, освен една компензација за глупостите што ги има направено Бугарија по нашето прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Не е, - се вмешува трето во одбрана на Трифун Трифуноски, ќе видиш, ќе чуеш на прославата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Кога се смири малку пукањето, кога се уталожи, што ќе видиме: озгора нѐ напокриле лисја и гранчиња што ги кинеле куршумите. Од крај в крај.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Алчниот не треба многу да го наговараш да го грабне туѓото; остави ја гасеницата да ја води гладот по зелениот лист па ќе видиш што ќе остане од него!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ете, ошче печес дена, ќе се намана јас пак и ќе видиме како ќе излезе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Е па, ќе видиш кога ќе се качиме во Нерези. Дотогаш прибери си ги доламите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
— Е ај, ќе видиш, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Е чекај, ќе видиме дали ќе го фати.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Еве сега ќе видиш...сепак го разврза тоа мало нешто, извади од џебот на елекот малку црн леб, го кршеше лебот на мали парченца, па со макање во нането, касна колку еден – два залака.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ама сега со џинот што ќе прави!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јован се врати, а по него пристара болничарка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Најмногу сакаат да летаат врз крилцата на светулките и секогаш кога во Маврово ќе видиш светулка, да знаеш дека таа носи по еден трол врз своите плеќи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ќе видете вие како се јадат Петкови брави и јаловици, срце ќе ве изеде!“ — си пробрбори Петко за себе и забрза да излезе на Битолско џаде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Подоцна ќе видиме дека таа книга се вика Псалми, има чувство дека „дел од маглестата темница“ на Рибоокиот се преселил во него и дека тој го бара токму него.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Војната, ќе видиме понатаму, сега е чисто внатрешно прашање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А јас ако го видам ќе му ги поткастрам роговите и ќе го скопам, ќе видиш што ќе му направам. Господ го држам за сведок.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Низ нејзините раце течеше едно лесно потреперување, како да поминува низ нив некој далечен бран на страв.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие два збора ми се постојано во главата, како ехо.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
РАЈНА: Разбирам јас сѐ, само се прашувам до кога ќе молчам. ЕВТО: До крај! Цел живот! РАЈНА: Ќе видиме тоа.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ги наполни со камења и ми рече: - Ќе видиш ти сега која е Величе.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Многумина ми се смееја, се шегуваа и ме изругуваа, ама јас, ко што реков, можам тоа да го покажам и докажам пред вас и пред сите. Ќе видите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
САЗДО: Можеби, ќе видиме.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Се надевам дека еден ден ќе ме посетиш и ќе видиш каде моментално живеам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И тие мене ми ја издишаа душата, ама и јас мајче им ебав. Ќе видиш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ѕирна во торбата и што ќе види - риба!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
ФРОСА: Ама, вистина, што ќе беше бре, луѓе? Јас се разбудив околу полноќ и излегов надвор да видам кое време е, што ќе видиш: она небо ведро, месечина грее како ден, милина да ти е.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Нема ли - здравје, ќе видиме... - рече па ја затвори вратата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Вангел, реков веќе, е сунизок и здрав, но кога ќе се загледаш внимателно, ќе видиш дека преку лицето му сени една одвај забележлива сенка.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Прочитајте ја наредбата, па ќе видите што пишува, - протегна рака кон жолтата плаката залепена на вратата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А кога ќе види дека ни се обновува силата, тапанџијата го легнува и своето лице под тапанот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И бидејќи имам лоша навика да го прелистувам весникот од назад кон напред, свесно прескокнувајќи ги страниците за економија и политика, но не со цел да се задржам на некролозите, туку на рубриката за култура (ако воопшто има таква во овој ден од неделата), случајно дофаќам две страни повеќе и кога во рубриката црна хроника, што ќе видам: Јадранка сликана во придружба на двајца батки облечени во униформи, очигледно припадници на безбедносните служби, кои ѝ помагаат да излезе од огромен црн џип, ламја од минимум 3000 кубика.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Јас сум волшебник! Јас сум волшебник! - почна да вика Димче. - Јас можам сѐ! Штом е така, ќе видат...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ми се чини дека постојано газам на истите стапки и ако одиш да видиш ќе видиш дека на тие места е разгазено.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И што ќе видиш? Вода и само вода. И небото над неа..
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Не е можно, се противев јас, ти ништо не знаеш, лекарите не знаат, јас знам, таа ми е другарка, ја познавам јас нејзе, нема да ѝ се допаѓа долго да спие, ќе ѝ се смачи, ќе видиш, ќе се побуни и ќе стане.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Да те пуштам да легнеш со свекор ми? - Пушти ме и ќе видиш со кого ќе легнам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Слегов во визбата. Кај храната, водата и зајрето. Кога таму, што ќе видам!?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Гледаш, еве ми го нокотот. А автенцето - каде ти е?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„И тие, нели?“ Ќе чекаме и ќе видиме.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Нурни во внатрешноста на сопствената урна Ќе видиш животец в куп собран Помалку вреден небаре грашок зрна Засрамен од вистината, со опаш подбран Погледни уште еднаш каде си втурнат, В одајче тесно, студено, мрачно Ништожно зар не, сознание мачно Но она што ќе ја одржи надежта бурна Читај го право оти е многузначно: – Од еден живот во некој друг идеш Самсарата ечи со чудни звуци Ако имаш среќа сакан да бидеш За тебе ќе зборат и твоите правнуци 2007
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Во нашиот Атеистички музеј на најдобар начин ќе видите како ја совладавме религијата, ја скротивме историјата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Само ќе видиме дали ќе го видиш ти него.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тој свиок, веднаш ќе видиме, ќе донесе промена во дескрипцијата: „Водите удираа првин во стените од едниот рид, потоа во другиот, од што постојано се слушаше некакво чудно шумолење...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ќе видиш утре на светлост.“ „Златото свети и в мрак.“ „Секако, свети. Ајде, викни ја Јана.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога ќе му се загледаш в лице ќе видиш дека тој располага со насмевка што може да се окарактеризира како посебна.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Од пусти страои од топузот, станал од столот и го теклифил за тој да седнит и му рекол уште: - Стопанине мој, било како било досега, да ми простиш сега сакам: јас сторив, ти не стори; ама за отсега вамо ќе видиш, ако сме живи и здрави, што чорбаџија ќе те сторам; ела та влези во азното мое и земи си колку сакаш, ете да бидеш богат!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Но чичко Петре му ја зграби секирата: „Само пробај, па ќе видиме колкумина ќе те одвлечат дома!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Прво чорба, а после ќе видиме.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Само ако те гибне мајка ти, ќе виде она како чичо ќе а натепа!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Е, сега ќе видиш, Виолето, кој кого сака и кој колку заслужил?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Беше најстрашно што во продолжение на целата година пред оној ден, јас, некаде потајно од себе, се ребрев постојано од нешто такво, дека не сакав да се обѕрнам наоколу, само за да не откријам нешто такво, да не ме убие нешто такво, зашто нема ништо покревко од она, кога човек ќе потера кон една страна со сите свои дамари, полетал натаму, нема ништо покревко од него тогаш, кога ќе погледне во своите нозе и кога ќе види дека коренот му е - разјаден.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога ќе видиме, што ќе видиме: секакви трговци со пропелери под брадите, дебели мешишта во кои со крајни напори се одложува свеченото кркорење на цревата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
- Донеси па ќе видиш! - рече мајка му. Трајче ги донесе лопатата и казмата и мајка му почна да му објаснува.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Море, тој е видра! Ќе видиш, ќе се извлече! - додаде трет.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Не го најдовме, а ни здосади барањето, па на нејзин предлог оставивме Фрањо сам да се снаоѓа и сам да реши кога и дали ќе се враќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сѐ нешчо ме копка однатре и ми вика „а бре тепај, море, тепај Турчин кај ќе видиш, кај ќе сретниш, тепај, треби пезевевенци. Ама гледај баре да има зошчо“.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Но зошто, како? - се чудеше доктор Коста. - Сѐ е средено... А зошто и како, ќе видите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ќе преспиеме, па ќе видиме! - рече доктор Коста, свесен дека секакво донесување заклучоци во ова време може да биде пребрзано.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ќе видиш... Само, ќе помине време.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- А ќе сака ли да си оди? - Ќе видиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Ќе видиш дека јас нешто ќе смислам“, рече Перо откако си свртеа грбови за заспивање.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Погледни ми го коленово и ќе видиш дека ни јас не сум останал заборавен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби се плашеше од тајната што ја очекуваше да ја впие со црните ноздри како мирис од засечена афионова чушка, тајна, за мене веќе помала од светот на рамностапалчестиот Марко Марикин и понезначајна од кошмарот во чии пени вријат крвави, распердушени и испокинати орли и штркови со очи црвени и слични на парче кора од печен рак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Предлогот на Арафат беше пречекан на нож од двете страни: некои палестински федаини во предлогот гледаа отстапки во, прилог на колонизаторите кои требало да се истераат, а не да се интегрираат, додека Израелците во ова ќе видат маневар да се придобие меѓународната јавност, за да се уништи нивната држава.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И пораспретал таму некоја натрупана шума и што ќе види!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ете, селото брго ќе оставе без бареден поп, та ако он биде добер, шо веруам оти ќе биде, и другите две маала не ќе има потреба да бараат други свешченици, кога ќе видат оти им врши работа и се грижи за спасение на вашите души, — заврши дедот поп Димитрија и си ја забриша потта од набрчканото чело.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Кога ќе поднаучиш англиски, сам ќе видиш“, му одговори Марко.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Седејќи Јонче во своето собче со шкорче го палеше новото џојнтче на врата трипати заѕвони ѕвонче кога ќе види џандарот Томче
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Што велите вие? Ќе можеме утре да подразбереме нешто од некого? Или да тргаме уште ноќеска?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Не можам 100 посто да ви гарантирам за нивата ама ќе видиме што можеме да напраиме, рече Матновидецот 2.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Само елате пред манѕерките, та ќе видиме кој појунак. — и го продолжи следниот стих.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе видиш сега, ко ќе пропаднат плочиве, ми вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој ми вели, почекај малку, ќе видиш како е во гимназија, мислиш тоа ти е основно школо, ама јас знам дека школо си е школо и ако учиш-ќе научиш, ако не-на крајот ќе се види.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ете, јас се врткам тамо по анот, та, ќе видиме, може заедно да отвориме и ние некое дуќанче, анче или нешчо слично.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сега ќе видиме кој повела во оваа земја, вие или падишахот наш. Повела каурин ли Турчин?...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А понатаму ќе видиме ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тој ќе види и во Татко друг Дон Кихот од Исток со спасените источни книги, кои потешко можеа да се најдат во индексот на забранетите книги зашто поголемиот дел од нив беа пишувани на старотурската османица, а тој во градот веќе се сметаше за неприкосновен познавач на овој јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ќе видам. Домазет не го давам, ќе го женам за чесна девојка со мираз - ја коњ, ја вол.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во нејзините дупки и пукнатини живеат разни птици кои постојано испуштаат глас, веселејќи се или карајќи се која подобро живеалиште да фати; но кога ќе видат заедничка опасност: орел или лисица, се кријат која каде стаса, често во едно седело.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Добро, пак ќе зборуваме, ќе видиш – не попушташе Снеже.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Со следново интервју ќе видиме како кликерашот се снаоѓа во оваа околина.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
АНТИЦА: Кога ќе видат дека не ќе им одам, и со душа ќе се задоволат.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ти слушај ме мене, па ќе видиш оти така ќе излезе!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Оф, веќе го забележав тоа! Туку така, од пакост, или по порачка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Појди на гробишта па ќе видиш... му рече човекот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Следниот вторник: - А, дојде. Здраво. Го донесе? Добро, стави го на маса.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ѝ го врати она чувство кое како пријатен ветрец ѝ се јавуваше штом ќе видеше жена во блажена состојба.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе се ожениш, па ќе видиш. На жената не треба да ѝ тропнеш за да ти ја отвори вратата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Врати му се, како мене вака, ќе видиш ќе дуе и ќе бега — го искара Толе Колета и го утеши со својата смелост и сила.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Кој сум, ќе видиш сега. Гледај сега, правичен Шабтај“, рече гласот на латински јазикот кој скромниот битолски метлар пак одлично го разбра.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А итрата лисица сѐ по неговите траги газела. Е чекај, ќе видиме, итрице!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- И знаеме и не знаеме. Со денови оди по нас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И кога ќе видел татко оти не запира со свирењето, ќе му викнел да слезе и со некое ноже ќе му ја дупнел гајдата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Тие сами ќе дојдат, ќе видиш. Ти само имај убава матеница.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дали ќе видите некој сон оти јас сум во една пуста земја кај што петел не пее!
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Излези и ќе видиш. Зад планинана се крева чад. Таму е Лесново. Двајца ваши отидоа да видат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Илко, шо аро ќе виде! Не е лошо, болката да го вате. Не е ни старо шо ти човек е.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ние немаме што многу да настрадаме, но Дуковци, кутрите ќе видат беља. Уште и не дожнеале...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А на пругата, што ќе видиш: купишта војнички казанчиња, матерки, порции, пушки без кундак, железни колци и ногалки од топови и шлемови и што не. Сето истурено, израстурено, сплескано.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Меѓутоа, доктор Миха беше не само по изречениот туку и по напишаниот збор - не беше само мераклија за муабети, за разговори во кои тој зборуваше повеќе од секој свој соговорник, заради што неговите колеги од работа злобно го озборуваа дека страда од логореја; не само да чита, од дневни и неделни весници преку стручни списанија до најнова убава литература, туку и да пишува (сѐ и сешто, ќе видиме што?), поради што скрупулозните критизери го нарекуваа скрибоман.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Што беа тука, сите се свртија, а на лицата беше испишано нестрпливо чекање дали ќе видат нешто занимливо. Си ги познаваа петлите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А убаво е кога некаде ќе видиме како сите луѓе од некое помало место се знаат по име и презиме, се среќаваат, се поздравуваат, си помагаат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
; да не го родиш ако главчето почнало да ѕирка; два дена да не ги миеш садовите, демек за домашните да се свестат; да не офнеш кога некој силно ќе те штипне; да не ти е мило кога некој те фали; да не тргнеш влакно од нечија храна; да не помислиш "у курац" кога ќе видиш некролог од дете. да го издржиш она што не можеш да го промениш и, за да преживееш, да го препознаеш она што можеш.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
- Ни вчера си се колел, ни денес ќе се колеш. Онисифор Проказник ќе се расправи со нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чувствував оган на срам под кожата на лицето: во моето грло како да стружеше црцорец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас толку орање орав, не најдов ни една риба, а ти како така да најш толку риби?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ќе видите колку убав петел. Ќе ве одушеви.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога ќе видиш, повеќе прилега да не се смееш, отколку да се смееш отповеќе.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ќе видиме. Ама било што било, немојте да плачете да ни се радувате.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кога во следното поглавие ќе биде разгледуван асемблажот Алегорија на жанрот, ќе видиме дека и Невестата е една ѕвезда што паѓа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Нас ни беше речено дека ќе видиме. Дека ќе биде јавно. Зошто се криете?
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
„Ќе видиш. Ќе те одведам далеку над селото каде што бистрината на водата воспоставува контакт со водата во нашите тела. Ја здивува крвта. Ќе видиш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во тој спонтан порив да споделам, при таа егзалтација, бев го напишал и следното: „Ќе им докажам. Ќе видат тие кој е нивниот бог!“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ќе видиш ти кој е Јагулче Дримски?! Ќе ти го променам суратот засекогаш!“
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Речиси, само да посакаш да видиш самовила или коњче или еленче, - и ќе видиш.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Гледам многу сомнителни фаци пред сомнителни клубови. Од Spread Eagle ни трага ни глас.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ако успееш да влезеш во моите одаи, ќе видиш.. Јас не живеам сама. Црвени се ѕидовите. Свилени се постелнините. На јастучниците има траги од црни солзи.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Подај ми ја раката, па ќе видиш!
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
- Другар политички - му вели Лефтера - барем еднаш погали го, па ќе видиш дека ќе те засака.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Оние што ќе преостанат. Рековте дека ќе дадете нешто за нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ајде, земај мера, ништо не те кошта, а јас ќе видам со нив”.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Учев од стрипови, од фотографии... ма, од сè што ќе видев.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Не е бадијала“, им рече тој, „кај што ископавте - сега ставете овошка, и ќе видите дека не ќе бидете на зијан...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Најпосле, само тој ли ќе јаде? Ѝ рекол дека очите му се покриени со пајажина на старост, дека не ќе види кај свршува кожата и кај почнува месото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знаеше што ќе може да смисли, но веќе ѝ се фалеше на Вера: „Ќе видиш! Јас секако ќе смислам нешто!“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ќе прецапа, ќе види колку е длабоко и пак ќе се врати. По мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Мм... што ќе видиш, ништо, - рече незадоволно Рангел.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Слушај, да го соблечеме убиенион и да му ја запалиме облеката? - Зошто, кажи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој повторно побара да напише: „Не можам да дишам, веднаш одврзете ме“.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Понекогаш ќе видеа счепчени прсти за решетката и коматче нажубрена кожа зад нив.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Ништо, не плаши се Михаил! Сега ќе го врзе Стоица! - го охрабруваше Гоце.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Прав и пепел ќе нѐ направат! - За тоа ќе видиме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Дури и да не ти одговори сега, - ја предупредуваше лекарот, - ќе видиш дека кога ќе порасне уште малку, сам ќе те побара.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Можам, можам, не грижи се. Кога ќе легнеш, ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Де, де... - врати тој. - Не бери гајле. Ќе ги извежбаме. Дојди по некоја недела и ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
САЗДО: Јас да не сум оџата од Битола или Ванѓа? Ќе видиме.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Но, ако подобро размислам, па нели таа неодамна ми рече: - Ќе видиш ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Понекогаш ми се смачува кога ќе видам мешавина од страв и обожување на лицето на народот, толку бесрамен јавен копнеж на стадото за водач, но ако замижам на двете очи, и тоа некако ќе го преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
- Ќе видиме дали си виновен или не си - му одговори џандарот и му ги врза лисиците.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Таа му рекла: „Ах, браче! До денеска ми је векот!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Излегувам и што ќе видам: Мисајле Ковачот му ја зел едната рака на Јона преку рамо и го трга ко везник.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од пенџерето ќе видам. (Повторно чукање).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ќе се измочате од страв, бе. Пуздер ќе ве направам. Ќе видите убаво.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Оставете го гостинот, рече тој, првин нека се одмори, па потоа ќе видиме што ќе биде и како ќе биде.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ќе видиш како ќе се зашарени небото кога панделките ќе се престорат пеперуги! - го фалеше таа пред доктор Пачев изумот чија што убавина во нејзините размисли заземаше посебо место.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ќе дојде, ќе видиш.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А ти трпи дури да си киниса, па после ќе видиме; ќе мислиме нешчо, ако можеме да измислиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
При сѐ што беше речено погоре за новото течење во развивањето на националното самосознавање кај нас, ми се чини оти мнозина од вас во моите мислења и зборови ќе видат само една мистификација.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Филозофот од балканско потекло ги урнуваше во мене сите оптимистички химери, сите можни лажни апсолути, метафизички или идеолошки илузии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас бев крива што мостот беше малку расипан.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ене, Мариово сето се гледа како на длан, белким ќе видиме некои знаци на движење војска, белким ќе накачи некој селанец, барем малку од малку да знаеме кај одиме, да не му рипнеме на волкот право в уста — проговори Попов.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако се наведнев, ќе видев во тој камен мртви покриви на пусти куќи и зелени трупови на една треска. Отстапив еден чекор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе видиме што ќе се случи...
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Измени некој од параметрите и ќе видиш што добиваш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Рекоа дека ќе видат за што станува збор, но никогаш за тоа не добив одговор.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- За прстенот ми се лутиш, кажи, а? – беше упорна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
— Со пресек, со пресек да биде, та после ние селцки ќе видиме кој колку ќе тури, според тоа и ќе плати!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но, на мојата супериорност ѝ дојде крајот; не бев предвидел дека тие, во моментот кога ќе видат дека ја изгубиле идеолошката власт над мене, ќе почнат да практикуваат физичка власт, односно дека, откако видоа дека не можат да ја поробат мојата душа, можат да го поробат моето тело, да ми го одземат; тоа е последниот механизам на власта, пред таа да се урниса.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога ќе видиш, не е толку лош погледот со симнато очно перде макар што утринава, среде сласта на шесте спрема нула, малку ме разниша веста за насилството врз шеесетгодишна старица.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
„Посетете ја лавовската трпеза во зоолошката градина. Ќе видите бесплатна претстава и уште во џебот ќе ви шушне малку сува слама, паричка со слика на рудар - ударник.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Дале вик: - Лага е тоа, лага, лага е!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Друштвото доби свој нов газда- сопственик и, само осум месеци по трансформацијата на сопственоста, се јавуваат и првите проблеми при работата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Денот кога мене ќе ме нема повеќе, ќе видиме дали возот ќе излезе од шините.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
А утре ќе видиме.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ќе те однесе, ќе видиш.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Јас ѝ велев дека ќе седнеме заедно и ќе составиме некакво писание, па понатаму ќе видиме дали и како ќе го објавиме, кога јас ќе имам малку повеќе време.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Распарај се од појас до грло па ќе видиш што е тоа плач.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- И ти ќе видиш дали ќе те молиме, - му врати Трајанка.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Децата, шест на број, речиси сите на иста возраст, ќе зинат и како чавчиња ќе гракаат и ќе чекаат тој нешто да им фрли в уста и откога ќе видат дека нема што да фрли, ќе папсаат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Најголемите непријатели се во нас самите. – Но ние нема да останеме со скрстени раце! – Ако решат да јурнат на козите, тешко ќе може некој да им застане на патот. – Ќе видиме, ќе видиме... – заклучи Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ќе видам, да го побарам прво Џим, мојот цимер.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Што има да велам. Ќе видиме кога ќе дојдат што луѓе се, па тогаш ќе мислиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
— Со кого е? — Не е сам. — Со жена е? — Сама ќе видиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почекај, чесен збор, ќе видиш.“ ни Марко Проказник не го разбираше својот придружник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Уште си ни потребен како курирче. Понатака ќе видиме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Да даеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после до векот едно да не пркнит: Овде да се родит, ама бело море и црно да препливаат таткој ви и мајки ви тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека судит и еве јас си умирам.“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Што ти е тоа бетон? - Ќе видиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ама ќе видиш - во дневната соба има прекрасна палма, голем фикус и два филадендрона“ воодушевено зборуваше Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Е, па ајде! Дојди ти кај мене дома и донеси го, па ќе видиш. Отидовме кај неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Ајде, ќе видиш. Ајде, станвај. И татко ти и Тинето ќе дојдат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кога, потоа, тој, вчудовиден, ме праша „Што е оваа работа!?“ јас му реков – Ќе видиш!... – Ќе видиш.. Решив!“ му реков.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ај дигни, расеј си поглед ќе видиш распрснати колку историја ѕидат од зандани стемнети.
„Песни“ од Коле Неделковски (1941)
Стрпи се, ќе видиме. - Претпоставувам дека порано ги дале...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе видиш нешто што никогаш порано не си го видел”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Колкупати сум плачела од бес кога ќе се вратам од школо и кога ќе видам дека во мое отсуство ми зел гумичка, или ми украл некоја скриена мастика.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Гласот, оној негов или на некој што е невидлив, прашува со нагласени согласки што ќе види и тој се сеќава на сѐ што гледал во куќата како дете: сабја кулајлија со вткаени букви од сребро во канијата - Смрт или слобода, стари црковни книги од времето на минатовековната игуменија Минадора, француска или германска кацига од времето на Балканските војни, турски тепсии со богати шари, ископани и начнати римски или такви некакви фигури на светци и војници, шандани, кандила, ками.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Само да посакаш да видиш самовила, коњче или еленче - и ќе видиш.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Господинот Вулкански, по двата проекти реализирани со Темплум (Речникот на одлепените зборови и Призрак против Сенка) веќе две години не пишува и ќе видиме што ќе биде од таа работа.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Ќе видам – одговара мајка ми – зависи како ќе бидам расположена. И ова ми се допаѓа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Климент Камилски до доцна во ноќта пребаруваше во своите речници и енциклопедии, книги и поранешни записи, за да ги одреди петте навистина опасни зборови, во продолжение на петте третирани, во утрешната средба со Татко која беше закажана кај него.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Ќе видиме, - рече Љаке.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Војната, како што ќе видиме, го постигнува не само потребното уништување, туку го постигнува на еден психолошки прифатлив начин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Околу тиранинот ќе се создаде свита која ќе биде измачувана од истата страст и амбиција - да се владее, со или без тиранинот, да се стане дел од една гротескна процесија која ја инструментализира немоќта на тиранинот, нагризен од амбицијата на вечното владеење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Ќе биде добро сѐ, ќе видиш. Го уверуваше Невена.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
„Патеката е изгазена. ќе видиш уште колкумина овдешни Турци ќе се простат од својата колепка. а човекот е како цвеќе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И уште - во раце ли ја држиш - смрт држиш, на скут ли ја држиш - смрт на скут држиш, на колена ли ја држиш - смрт на колена држиш, низ нејзината цевка ли ќе погледнеш - смрт ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во тој момент онбашијата го клоцна со ногата по стомакот така силно, што дедот Јован офна, се фати за стомак, се свитка и легна на тревата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таа, кога ќе влезеше неусетно во неговата работна соба да му донесе чај или нешто што беше подготвила за децата, ќе видеше на масата широко отворени книги, енциклопедии, атласи од областа на астрономијата, зоологијата, ботаниката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Двајцата спроти Еразмо водеа разговор: -Ќе дојде, ќе видиш дека ќе дојде!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ќе видиш што е тоа капка мрак в очи, свилен бакар в коси.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Бидете креативни, ослободете се од сите рамки и догми, размислувајте со своја глава и ќе видите дека првичните резултати ќе ве охрабрат.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Утре ќе го напишам твојот лик во вжештена смола, меѓу ороспии и крадловци, меѓу безделници и никаквеци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога во светлоста на пламенот ќе видиш што се криело во одајата ќе станеш и самиот жива светлост, потоа како и пред тоа, ќе си мрак и пепел на својот мрак, ја сфаќа таа за него обична вистина и се насмевнува, мислиш знае што ќе види во одајата кога семоќниот оган ќе ја започне својата игра.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не, ова е уште поголемо играње играчки, шепнува Аугуст.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Ќе видиш!“ се лизна да му се пофали Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Дај боже така да е! Ќе дочекаме! Ќе видиме!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Донеси да вечераме - је рекол тој.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Да се потсетиме само на неговата приказна „Среќко од Роринг Кемп“ па ќе видиме како нејзините основни текови се извонредно блиски до раскажувањето на Чинго.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Кога ќе видат пари за нив е сеедно дали е на улица, во галерија или им е наменет на бездомници, кога ќе видат илјада толари си помислуваат ‘Пиво’ и ги земаат.“
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Сега-засега во рацете нивни сме, и со голи раце ништо не можеме, ама господ е голем, ќе видиме!“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Пробај побарај нѐ низ светот, прочепкај низ книги, учебници, документарни филмови, телевизиски програми, актуелни вести, меѓународни институции, интернет-страници, стриптиз-перформанси - ќе видиш дека никаде не фигурираме.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Кон болките сега се придаде и една тешка грижа, да не го побараат, да не го спашкаат по адресата, и дедо Иван ќе се разочара во него, ќе види со кого имал работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
АНЃЕЛЕ: Ќе видиш, татко! (Му бакнува рака и се завртува кон Котета).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ќе видиме сум бил ли или уште сум нешто, ќе видиме.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ќе види некое пиле да го прелетува и тој ќе рипне, ко потполошка, потплашена и ќе трча по пилето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе им ѕирнеш во кожурецот и ќе видиш кој е во неволја, за да може да им Маргина 37 161 помогнеш на овие деца да се спуштат понежно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
– Ќе доаѓам секоја сабота. Дури и почесто, ако ми дозволи раководителот. Ќе видиш, сѐ ќе биде добро.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Бевме седум ученици: на прво место Љакето, тој што кркна тресеница од татка си на свети Никола; Нешко на Мија Метелов од Долно Маало, Ноаче на Дамјана Вржов – се сторија три, па Моне на Тасета Ќутурко- четири, па јас и бате Николче наш (после ќе видите што унер беше со бате Јолета наш) и седма беше Ѕвезда, чупиштето на Павлета Ќорвезирот, како што ја викаа зашто таа само со нас машките се дружеше и наместо да игра со крпчиња и игли, таа барабар со нас делкаше пушки и јатагани.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- Лажеш. - Ти лажеш. Откопај го кутичето и ќе видиш дека е празно.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Да му велам, чекај, ќе видиш кога ќе пораснеш, лесно е додека имаш само една наставничка, сосема друга работа е кога секој час ти доаѓаат различни наставници и кога имаш по пет – шест часа на ден, а за учење, ужас!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Татко, ангажиран во процесот, ништо не му препушти на случајот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Аман, брате овчарко, пушти го побрго стапо да излезам, да ќе видиш какво добро ќе ти сторам, што никој до денеска не ти сторил.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Палете го огнот, грејте се, сушете се, да не настинеме. Утре ќе видиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сега останува да се реши дали тоа неутрално колце стои осамотено со одделна боја од другите колца или има и други колца со истата боја или со поблиска до неа отколку од една страна со централното македонско наречје, од друга со источнобугарското наречје или со српскиот јазик кај Вук Караџиќ, ќе видиме оти сите македонски наречја се поблиски до централното македонско, а не до централните наречја на другите јужни Словени.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И дојди утре, па ќе видиме што ќе правиме понатаму...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Гледаше нешто пред себе. - Имаш ли ноже? - му рече на Денко. - Што ќе ти го? - Дај го, ќе видиш!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Знаел што ќе се бара од него: секогаш на денот на свети Никита бил дерач и готвач во манастирот, сега ќе дере и ќе сече месо а во него се буни нешто, стар е, не сака утре никој да го проколнува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ти си кукавица, мајкин сине – велат големите деца. – Те знаеме ние тебе. - Не сум кукавица. Ќе видите.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Те молам: пушти ме во одајата на прокобата и јас ќе видам: ќе прочитам, ќе го растолкувам напишаното и мирот во тебе ќе се всели, и во твоето царство.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Со сила испи ја, му велам и ќе видиш дека од благото ќе ти помине.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе видиме. - Ако успееме да се искачиме!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Немој да доцниш. Во четврток, на пладне, кај мене.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
12. КАКОВ СВЕТЕЦ, ТАКОВ ПРАЗНИК - судејќи по празниците што идат кој би знаел какви светци разни очите на пијаниот ќе видат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
- Што се тоа светулки? – праша Дена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ќе видиш и ти кога ќе нè стигнеш нас, и тебе ќе ти даваат таков лек. Затоа не ти даваме.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Србин и Шишман веднаш штом сфатија што им вели Чакарвелика, ги свртеа полека главите назад кон планината како да ќе видат нешто од тоа што го чуја.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„А ова се клинците за кои што ти зборував: Влатко, Ташко, Дејко и Марко. Сила се, клинциве, ќе видиш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Одлично!“ „Мислиш дека водата е добра?“ „Ќе видиме.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Тој е Ерменец - револуционер - одговара Гоце. - Бил ерменски револуционер.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Дури стоет глаа на рамена ти немат да умриш; туку за да видиме шчо ќе прајт брат ми, ако ме видел умрен, да пратиме на раскрсница луѓе, да вардат и, коа ќе се појавит, да ни кажат; а мије да се наручаме убоо и, коа ќе си идет, да ме покријеш со еден покроф, да ми запалиш сфеќа над глава и ватиш да ме тажиш!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Зашто овој вид геј-култура, како што ќе видиме во поглавје 10, е толку противен на геј-еротизмот, толку ја спласнува сексуалната напнатост, толку е непомирлив со пројавите на прибраната мажественост кои привлекуваат машка геј-сексуална желба, што предизвикува општа одбивност кај геј-мажите, барем кога сакаат да изгледаат модерно, а не архаично – односно, кога сакаат да се претстават како сексуални субјекти и објекти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако не веруате, нека си собуа гаќите и ќе видите оти су му удрил.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Можеби ќе проверат и кога ќе видат дека те нема, кој знае како можат да те казнат... рече со растреперен глас. – Изврши смена на стражата и врати се.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш вас, кои ќе градите куќи, за лошо поставен камен, малку накриво или, пак, недај Боже, ќошот малку да е крив или ако под покривот ќе видат како се шмуга сонце, е тогаш, да знаете - ќе ве прогласат за народни непријатели и ќе кршите камен...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога се вратив дома, што ќе видам? Детето немало душа, викало – мамо, мамо и уплашено во темницата, го најдов како кученце да лае – ав, ав, и очите му беа искокнати и до сабајлето, синко, си умре.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Ех, арно - рекла му таја најсетне - ќе видиш ти каква је таја женска белја!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Не плашете се, оние што ќе видат како си зборувате самиот на себе нема да ве оквалификуваат како „откачен“ затоа што умните мисли што ќе ги слушнат како ваша изјава нема да им го дозволат тоа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Што ќе видиме? Драсканици, нечистотија крш.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Јас сакам, ќе родам пак Господ ќе ни помогне, ќе видиш. – Невена го сакаше родот човечки.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
„Ти најдов еден човек. Утре во девет ќе биде овде на кафе... Ако ништо друго, многу е забавен. Ќе видиш...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Разрешите и ќе видите како горат и што ќе сторат метафорите и римите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Отскриј ме па ќе видиш. Сестро, гуската.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Слушам: надвор нешто тропа, бучи, баботи. Излегувам на чардак и што ќе видам!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Шегата на страна, но модриот патлиџан нема само гастрономска туку и цивилизациска вредност, посебно за медитеранските народи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога го одврзаа, што ќе видам, целата десна страна му беше однесена сосе забите, а од грлото му истече згрутчена крв.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Трчај, ќе видиш! (Префрлува во куферот и вади златен саат).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Му велеше на брат му Тане: - Напи се, нацврцкај се, па ќе видиш дека ќе ти биде полесно.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ти не знаеш него, ќе видиш, ама селанец пак селанец, ќе нарачаш в село кој ќе видит тој Ѓуровчето, нека кажит здравоживо од мудурот, нека дојдит право кај мене, ич, жими вера, потамо не велам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Утрина рано ќе го дожниеме тоа што ни остана, ќе видиме некого да го оставиме за говедана да ги има на мукает и да ги рани, и ќе одиме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Очекувавме дека тука ќе видиме урнатини и простор легнат во празнотија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- И јас не сум лошо дете. Ќе видиш.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Откаде пак делфин? - Ќе видиш. Тој е клучот за целата приказна.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
„Ќе видите и - ќе се вратите!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Пак вистина, кога ќе видиш едно книже и ќе речеш: и ова е пара!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Кога ќе видев дека е убаво напасен, го одвојував од овчињата и го учев да се буцка со роговите.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ошло на треќио чардак и тамо кажал за на царот оти му продал зајак и му удрил муур на бутот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Исто така и со раката на истите места фаќам и, ако сакаш да видиш, ќе видиш дека на тие места е фаќано.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Намерникот тукуречи на секој чекор е изненаден од тоа што често го слуша македонскиот говор, а вчудовиден останува кога на ѕидот на една неколку катна зграда ќе види табла на која на македонски, грчки и англиски со големи букви е напишано ВИНОЖИТО.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Нурни ја главата во котле со ракија и ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)