нека (чест.) - поспие (гл.)

Ни даде по едно бонбонче и ми рече – уште малку мајка ти нека поспие, штом ќе стане баба ќе те викне.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Да го разбудам генералот? - Нека поспие. Ова му е трета непроспиена ноќ.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пушти го нека поспие, сигурно е уморен од патот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Нека ја, нека поспие, нека се почини.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)