Твојот пат е
   твојата светост. 
 
   Твојот пат сочинет од
   име и идентитет
   и другите
   подзаборавени
   потценети
   распродадени
   за туѓ ќеиф, по сопствена вина
   - доблести и добра
   сега и материјалните
   територијалните
   егзистенцијалните 
 
   сѐ
   за да бидеш
   и никој, и ништо
   и да се рассееш
   по светот
   БЕСТРАГА, НЕВРАТ
   ЏЕНЕМ, ПО ЃАВОЛИТЕ
   надвор од јазикот... 
 
   Но твојата трага
   - длабоко втисната
   тетоважа
   на светот -
   не е само твоја. 
 
   Не скршнувај
   од својот
   Дом
   народе мој!
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Скршнување
 
   
 
   Не скршнувај од својот
   пат, народе мој.
Твојот пат е
   твојот дом.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  „Не скршнувај од асфалтот, можеш да зацапаш во локвата“, е еден од честите другарски совети на мојот пријател.
               
             
           
            
            
              „Желките од рајската градина“
               од Србо Ивановски 
              (2010)