Македонското население е национално поробено… Единственото решение што се наметнува е Македонија да добие самостојност и да стане врска за другите балкански народи”      Составувала ли, составува ли и може ли Македонија да составува од себе одделна етнографска, и политичка единица?
               
             
           
            
            
              „За македонцките работи“
               од Крсте Петков Мисирков 
              (1903)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Се прашува: ќе дозволи ли и може ли да дозволи Србија во тетовскиот говор да се развиваат наместо македонските и српските-бугарски особини, а заедно со јазикот да се развиваат во Тетовско наместо македонски и српски-бугарските интереси?
               
             
           
            
            
              „За македонцките работи“
               од Крсте Петков Мисирков 
              (1903)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Па и самата изјава „ Ти не постоиш“, не содржи ли и самата таа логичен апсурд ?
               
             
           
            
            
              „1984“
               од Џорџ Орвел 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Ќе живее ли и со нас нашиот корен во туѓина? Ме праша и заборави што прашал. Веќе мислеше на нешто друго.
               
             
           
            
            
              „Забранета одаја“
               од Славко Јаневски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Може ли и каде да се избега од совеста, тој необичен тиранин?
               
             
           
            
            
              „Пустина“
               од Ѓорѓи Абаџиев 
              (1961)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Ние  тројцата (имаше ли и четврт, Васил?) настегани во прозорецот.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Тоа утро кога не се смилуваа  ами преку врска го примија в болница,  тоа утро му студеше на лозарот,  а немаше топли чорапи,  тоа утро лозарот од Неготино  потајум и во себе се прашуваше  - ако докторите доцнат, доцни ли и смртта?
               
             
           
            
            
              „Светилничар“
               од Ристо Лазаров 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Од шупло во празно претечуваат цели векови и ќе претечат уште многу и пак нема да им се угоди на таквите како Данте.
               
             
           
            
            
              „Светилничар“
               од Ристо Лазаров 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И пак нема точно да се знае, како што не се знаело и не се знае – има ли и колкава е разликата помеѓу шуплоглавците и полноглавците?
               
             
           
            
            
              „Светилничар“
               од Ристо Лазаров 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  ФЕЗЛИЕВ: Бездруго. Бездруго. Јас зедов малку да каснам. Ќе сакаш ли и ти малку?
               
             
           
            
            
              „Црнила“
               од Коле Чашуле 
              (1960)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Најпосле ми вели:  - Тато, ќе направиме ли и ние чешма крај некој пат?
               
             
           
            
            
              „Билјана“
               од Глигор Поповски 
              (1972)