и (чест.) - убаво (прил.)

Од повисоко и поубаво се гледа, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Станав, и се приближив ододзади, ѝ се ближам и ѝ велам оти кафето може и убаво да биде и ѝ се ближам со главата меѓу увото и раменото да ѝ пуштам малку топлина од мојот топол воздух што го испуштам со зборувањето.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тоа беше и убаво, но и незгодно: ако греши, самиот си е виновен! Па што да се прави тогаш?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)