Ех, небитница, како ќе ви кажам ... Кажи им, му довикнал оној бабуњосан Адам Лесновец и веќе самиот раскажувал: - Штипскиот бег Кара-Мурат сосила ни ги зеде камењата пред три дни.
               
             
           
            
            
              „Тврдоглави“
               од Славко Јаневски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  - Никој не греши душа, така е, рекол Доце Срменков а црната креста му се занишала на темето. - Само, ние ...
               
             
           
            
            
              „Тврдоглави“
               од Славко Јаневски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Крамповите, лопатите, секирите и клештите, виљушките, ножевите и   француските клучеви со коишто си помагаме во животот се испокршени, изгниени:   Политиката е куца курва, којашто веќе никому не може да   му го подигне, нацијата е мртва, парите се импотентни и веќе   не можат да го одушеват модерниот човек.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Му велам дека сум покоен Никола Боткин, сум бил и веќе не сум жив, нема кој да ми пишува.
               
             
           
            
            
              „Кловнови и луѓе“
               од Славко Јаневски 
              (1956)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И веќе да не го видам.
               
             
           
            
            
              „Тврдоглави“
               од Славко Јаневски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Потоа покажал кон попот. - Натерај некоја од жените да му меси леб и испрати го до под Црн Врв.
               
             
           
            
            
              „Тврдоглави“
               од Славко Јаневски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И веќе спремаше нова стрела.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  О, мислеше, па јас сега толку многу му се радувам на ова, што дојдов тука и веќе со никого и за ништо не би го сменил тоа.
               
             
           
            
            
              „Белата долина“
               од Симон Дракул 
              (1962)