ама (чест.) - душа (имн.)

Од тие зборови што ги слушал Силјан штркот, голема жал му идела, што дури сакал да се сам убие или во бунарот да се удави; арно ама душа е мила, пак се попишманил.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)