20. Кога ќе загледаш поасолно  Од пишаното навистина не се бегало  Ни од пишаното ни од суденото  А пишано било наместо плач да имам прв сон  И судено било сон по сон  Да го отсонувам и последниот сон  Оставајќи патем неизбришливи траги  Во светската историја на сонувањето  И крепејќи ја севезден  Планетарната борба  За неприкосновено право на сонување  Уште повеќе борбата  За гарантирана слобода на сонувањето  Што сега е внесена во Општата повелба  На Обединетите нации за слободно и неограничено сонување  Од толку силни борби  И впрегнување во нив на владини и невладини сонувачи  Најнакрај се уморив од толку сонување  И си реков доста беше ако е за аир  И онака не остана што да се сонува  А и нека посонуваат малку помладите генерации  Па да видат пршленките  Колку дикат сака за едно просечно сонување  А не пак за едно асолно сонување  Да видат дека во сонувањето нема тате носи мама меси  Соновите не паѓаат од ведро небо  И сака добро загревање на главата  Дури почне да се исцедува еден сосема обичен сон  А знаете дека има и недоброј необични сонови  Тадури и повеќе необични одошто обични сонови  
               
             
           
            
            
              „Сонот на коалата“
               од Ристо Лазаров 
              (2009)