Климент Камилски беше човек на незапирливи емоции, дури и во годините на староста кога емоциите или пресушуваат или се преплавуваат, тој стана, го прегрна Паскали и му рече:  Сине мој, никој вака не ме разбрал досега, кога се во прашање моите книги, преостанатиот дел од мојата судбина.
               
             
           
            
            
              „Балканвавилонци“
               од Луан Старова 
              (2014)