и (сврз.) - олку (прил.)

Признавам: никогаш ваков и волку голем не сме виделе досега.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
– „Хаа, не сум Охридско Поле и Струшко; чунки тамо вакви луѓе нема со олку долзи носеви и олку високи во нозете; овие луѓе не се асли како нас, си велел сам со себе.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ооооооооооууууууууууууу... Плачеше од тоа што ниеднаш не можел ни да помисли дека е возможно да им се биде и волку близок: ним.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Си велам,човек на овие мои години и олку на умирање, на жена не помислува.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)