и (сврз.) - татнеж (имн.)

Се подаваа пагурите и шишињата ракија од рака в рака, се подаваа винарките со вино, и се пиеше, се наздравуваше, се пукаше од пиштоли, пушки, чифтиња; светкаа грмотевиците, пукаа громовите на небото и татнежот се мешаше со пукотниците низ селото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Почна да зборува, со истиот безизразен глас како и порано, речиси без мрдање на усните, со одвај чуен мрмор што лесно се губеше во вревата од гласовите и татнежот на камионите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Наслушкува. И слуша нови грмежи и татнежи и тапо удирање на крвта во ушите, стегање во грлото.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)