и (сврз.) - меше (имн.)

Рачињата му биле меки, нечујни биле, петоглави гуштерчиња во човечка кожа. Ќе се подадат, ќе дрпнат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така анџијата Петко си ја нареди работичката и почна да се збогатува и мешето да му расте и да се шири како буренце. „Кому рат, кому брат!“ - велеа селаните.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Му растела на светецот тртката на носот, му растело и мешето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)