и (сврз.) - болен (имн.)

Раздвојувањето на сопственото јас од телото е болен процес и болниот очајнички копнее некој да му помогне да ја залеми пукнатината, но тоа раздвојување тој истовремено го користи како основно орудие за одбрана.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Кој ли од селаните се упокои? - мисли гласно. Почна да ги брои оние кои се постари од него и болните.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Оние излезените во полето по работа, се сретнуваа на кладенците, на поилата за добитокот, каде што намерно одеа да киснат `рженица за јажици, на бунарите во бавчите, во колибите по бостаните и итро избегнувајќи да се определат за едната или за другата страна си докажуваа едни на други дека кога-тогаш меѓу скараните ќе дојде до отворено крвопролевање, а оние, што беа останати во селото, редовниците, старите и болните, за неа дознаа од децата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш, во тие времиња, тука најмногу страдаа старите, изнемоштените и болните, бебињата и малолетните деца.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Од куќите излегуваат здрави и болни, се извираат од под чардаците, се пореваат меѓу јалиците, како да излегуваат од земја, од никаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Единствено тешко ранетите и болните, откако го надминуваа шокот, извесно време остануваа во креветите за да ги ослободат од потресот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Бањите лекуваат и криви и сакати, ревматичари и болни од други видови заболувања.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во целиот болнички круг немаше никого освен персоналот и болните; болницата се наоѓаше на голема висина; Рене беше во свечено расположение; осветлен со својата осаменост, далечен и студен, со сестрите разговараше за работата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)