За „чудењето“ еве што заклучив: „На сѐ да се чудиш секако е глупо, на ништо да не се чудиш е далеку поубаво и не знам зашто прифатено е како добар тон.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Започнав со московската изложба, завршив со чудењето, говорејќи воопшто, како     тема.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)