Веќе во претходиот параграф е најавено дека најмногу ќе зборувам    за популарната музика.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Со малку еуфоричност    можеме буквално да констатираме дека во популарната култура со некои    ограничувања (што ги диктира нејзината форма и е секако добро да се знаат) се    изразува сета богата комплексност на светот: можностите, чувствата, надежите,    желбите, вкусовите, значењата, историите, теориите, политиките, итн.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Но, очигледно беше, дека честите напади од ден на ден го слабееја неговото срце.
               
             
           
            
            
              „Последната алка“
               од Стојан Арсиќ 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Верувам дека честата осуда на публиката на популарната култура како    “пасивна” е избрзана, бидејќи, како што вели британскиот социолог Simon Frith,    “не ја гледа комплексноста на популарната култура - 'конотативното богатство'    на рок музиката ги прави лажни избрзаните осуди за пасивноста на публиката:    музиката истовремено значи премногу работи” (Frith, 260).
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)