ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Уметникот во новата, комуникациска ера веќе не си е, како некогаш, доволен самиот себеси затворен во својот микро-свет, туку сега е граѓанин на светот, отворен кон сите култури, традиции и индивидуалности во интеракција. (што не значи дека „изолираниот уметник” е мртов - бидејќи уметноста сепак е осаменичка работа, а мејл-артот само разгорува некои стари жарчиња за односот меѓу уметникот и светот - туку само зборуваме за доминантни модели, како во животот така и во уметноста, како во комуника­цијата така и во творештвото, сè повеќе разбирајќи дека сето тоа е исто и дека она страшно осамено, тогаш, Life = Art на Дишан, денес е толку секаде-присутно што, веројатно, за некоја година, како реакција на „промискуитет­ носта на информацијата и уметноста” ќе се појават „Новите езотеричари” кои, како некогаш алхемичарите, ќе се обидат да сокријат, да сакрифицираат одредени зони од знаењето, иако процесот е толку залауфан што...

Но, бидејќи за Кејџ “Сѐ поминува”, тој е во состојба во една целина сосема слободно да ги спои најразнородните елементи на стварноста, бидејќи уметноста е тука само за да го придвижи доживувањето на процесот, и тоа во најопштите координати, заеднички за уметничките и животните процеси - во просторот и времето.

Само во уметноста тој е кадарен да оди од онаа страна на анималното, бидејќи уметноста е излез кон областите каде што не владеат просторот и времето.