Животот (славниот наш виталитет) овде се сочувал „но по цена која е повисока    од самиот живот, бидејќи снагата за одбрана и одржување е позајмувана од идните    поколенија, коишто се раѓаа(т) задолжени и оптоварени”, медитира Андриќ во    Крајпатните знаци.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)