Тоа утро кога не се смилуваа  ами преку врска го примија в болница,  тоа утро му студеше на лозарот,  а немаше топли чорапи,  тоа утро лозарот од Неготино  потајум и во себе се прашуваше  - ако докторите доцнат, доцни ли и смртта?
               
             
           
            
            
              „Светилничар“
               од Ристо Лазаров 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И тоа не го правеше лично, ами преку свои поклоници.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)