ама (сврз.) - сум (гл.)

Во тој миг зад зградата дојде некој човек. Дејко се подзатскри.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И ја држам за аливцата, Таа ми се истргува, а јас ја држам, ама сум нејака.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знам дека некаде имаше ракија за недајбоже, ама сум сметена. Не знам каде е оставено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Човекот отиде до „москвичот“, отклучи, седна, автото забревта, светнаа фаровите и - си замина.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ех, ама сум баксуз, жртвата ми избега!“ воздивна Ташко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)