ако (сврз.) - остане (гл.)

Подготвувањето на едно востание се продолжува 5-10 години и после сите замешани во него или умираат или пак, ако останат живи, треба да останат без ништо и да си изберат некоја друга работа што ќе треба да ја зафатат одново и за која можеби и не се сосем подготвени.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- А, зошто се селиме, мајко? - прашуваа младите ластовички. - Бегаме од зимата. Ако останеме тука ќе умреме од глад и студ.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Го проби оловото но ако останеше жив ќе го чекаше ли своето распетие?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- И не го наоѓаш... Што останало од волците, ако останало, го исчистиле орлите...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ама што ќе биде, ако остане вака?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако остане дома, знаеше што го чека - бескрајното и неуморно чекање на мајка му во осамената куќа, наизмерната глувост на секаква, добра или лоша вест, за исчезнатиот татко; неговото бесмислено шлаење низ градот без секаква цел, изненада или задоволство.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Порано тука се учеше на српски. Ако останевте во Војводина сигурно ќе учеше на српски или, не дај боже, да не побегнела мајка ти наваму туку да останела во другата Македонија што е под Грција, ќе мораше на грчки!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Напишав проштално писмо и го оставив најгоре во сандакот, каде што ми беше чеизот и меѓу другото забелешка „Ако останам жива – добро, ако пак загинам, од чеизот да им се даде на децата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Е, вистина е така, велам, ама кој ќе ископа гропче, ако останам за да помагам. 173
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)