човечки (прил.) - суштество (имн.)

Да се смета дека Деридината философија е антропоцентрична може да се чини погрешно, бидејќи тој го отфрла поимот за унифициран човечки субјект.25
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека средновековната филозофија е теоцентрична, во модернистичките системи Бог исполнува помалку важна философска функција ако воопшто и исполнува некоја.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бог сѐ уште игра значајна философска ролја во Декартовата, Спинозината, Лајбницовата и Берклиевата философија, но неговата улога е многу помала во Локовата, Хјумовата и Кантовата философија, кои се сосредоточени околу способностите и склоностите на човечките суштества.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со зборови на Rychlack: Kant сугерира дека човечките суштества се опремени со a priori категории за разбирање кои го предицираат искуството од почетната точка.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Описот мора да се даде во светлина на фактот дека човечките суштества станале толку расчовечени, изветени, затупавени - што не се свесни за сопственото понижување.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ако човечките суштества не се проучуваат како човечки суштества, тоа повторно претставува насилство и мистификација.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
А никој од нас, верувам, не поминал многу бессони ноќи заради заканата од уништување надвисната над човечкиот род, и заради сопствената одговорност за таквата состојба на работите. 40 Margina #22 [1995] | okno.mk Во последните педесет години ние, човечките суштества, со сопствени раце сме убиле околу сто милиони припадници на сопствениот вид.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Проблемот со Кулик е што тој се обидува да се однесува и изгледа што повеќе како вистинско куче, а не разбира дека само човечките суштества уживаат во таа игра - затоа кучињата не фураа во чопори на неговиот перформанс!
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но, доколку психоанализата нè учи на било што, тогаш тоа е фактот дека човечките суштества не се насочени кон постигнување среќа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Или последен пат прегрнувајќи ја својата драга Елени: „Со тоа ги обавивме човечките суштества”?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Деструкциската уметност ги претставува односите меѓу болката и замислувањето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Болката не му се спротивставува едноставно на јазикот“, таа „активно го уништува, преведувајќи го во состојба кога криците и звуците на човечките суштества постоеле пред јазикот“.8 Оно 1962 г. ја напишала Conversation Piece, драмата за акција којашто е нарација на болката.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Можеби треба да се направи ова за да го разберат вжештените глави?
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Техничкиот напредок е една работа, а наравот на човечките суштества кои сметаат на прогресот е друга работа. Најнапред.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Пред некој ден бев во Монпелје.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Архитектонските естетски концепти треба да ги имаат предвид перцептивните и психичките потреби на човечките суштества, како да се дел од естетското искуство на околината на некој поединец.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
За човечките суштества Јас е секогаш Јас, и Јас не може да биде Ти, и Ти не може да биде Јас; и ветерот секогаш ќе биде нешто друго, иако ќе минува покрај мене, иако понекогаш, заради неговата силина, ќе ми се чини дека ми се вовира во коските, ветерот ќе остане ветер, а Јас ќе бидам Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но, има луѓе на кои нивното чувство или мисла им бега и се вселува во некој друг, во нешто друго; или можеби, некогаш одамна, научиле дека помалку ќе боли доколку дел од своето Јас, оној дел кој чувствува нешто, се префрли во нешто друго, наместо да остане во нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ова без сомнение е најсубверзивната парола што се виори над вековите хуманост, најпредизвикувачката налепница врз нивните невро-авто-мобили.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сократ, тој горд, самоуверен Атински демократ, индискретно се избрза откривајќи ја опасната вистина со зборовите: “Целта на човечките суштества е да се спознаат себеси”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дали е возможно овие согледувања да се прошират и на човечките суштества?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)