убаво (прил.) - изгледа (гл.)

Бев целата некако збунета, но бев свесна дека убаво изгледам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Убаво изгледаше масата со писатели распеани до немајкаде.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ќе ме поздравиш и ќе ме прашаш: „Како си? Убаво изгледаш... не си се променила“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Убаво изгледаш, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Убаво изгледаш“, ми вели задоволна и ме поведува кон следната одаја, во која се влегува низ ниска, но дебела дабова врата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)