Таа ноќ, под небото извезано со јадри ѕвезди, пригушнати едно до друго, ние тогаш деца, првпат одлачени од од мајчиниот скут, таму на таа лединка тивко липавме и во нашите солзи се давеше полната месечина.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тогаш детето сфатило дека најсилна е работата на човекот, таа е посилна и од сонцето, од облакот, од ветрот и од карпата.
               
             
           
            
            
              „Мудрецот“
               од Радојка Трајанова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Па тогаш деца,  да си признаеме сите чесно:  на мајките наши  не им е лесно,  не им е лесно!
               
             
           
            
            
              „Добри мои, добар ден“
               од Глигор Поповски 
              (1983)