Ушите ми зуеја сѐ дури до првиот звуков израз на војничката труба за будење во ЈНА. Таму сѐ забораваш, дури и името.
               
             
           
            
            
              „Календар за годините што поминале“
               од Трајче Кацаров 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Врати се, врати се во огништето старо  в родината мила, таму сѐ е слатко  таму љубов плени... Ех, спомени, спомени,  спомени за минатото...
               
             
           
            
            
              „Поетски блесок“
               од Олга Наумовска 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Таму сѐ треба да легне  во својата длапка  Па сепак песната е глечер  и сѐ е закопано во гатанки и пустош  Во збунети неосенчени зборови  Морето ни дише во лицата  сѐ сака да допре со своето спокојство  А медузата затворена  во синото стакло на водата  како да ја испитува горчината  на нашата изненаденост  додека слегнува на долното небо.
               
             
           
            
            
              „Посегање по чудесното“
               од Србо Ивановски 
              (2008)