Има ли таму некаква значајна врска што ја поврзува културната практика на пеење контратенорски улоги со некој образец на афект, со некој посебен начин на чувствување, и која го поврзува едното или ги поврзува и едното и другото со хомосексуалноста?
               
             
           
            
            
              „Како да се биде геј“
               од Дејвид Халперин 
              (2019)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во денешниот момент на (македонското) новинарство кадешто лаже кој стигне,    кадешто моралната одговорност во најдобар случај е мисловна именка, и кадешто    мошне често ни за највулгарните и најприземни навреди не може да се добие ни    минимален отчет, навистина е во ред прашањето зошто, кога веќе се залагаме за    промена на состојбата, не потпишуваме одредени свои текстови.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во неколку наврати нескриено и тенденциозно ни се префрлаше дека не ги    потпишуваме своите текстови и дека се криеме зад таму некакви си псевдоними.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)