Тамо имало едно големо блато и во блатото илје и милје имало жаби и други водни животинки, таман за штркојте гозба.
               
             
           
            
            
              „Македонски народни приказни“
               од Иван Котев 
              (2007)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тамо имало едно големо блато и во блатото илје и милје имало жаби и други водни животники, тамам за штрковите гозба.
               
             
           
            
            
              „Силјан Штркот“
               од Марко Цепенков 
              (1900)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Си наполни Силјан едно шише од чоечката вода и си го врзал на гуша, та си се сторил штрк и си летна заедно со Аџи Кљак - кљак, та дошол кај што беа збрани сите штркои.
               
             
           
            
            
              „Македонски народни приказни“
               од Иван Котев 
              (2007)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Пустата кременачка на Кулета, полна со волчки сачми, му ги наполни бутовите; па дури и десното уше беше го продупчила: таман за обетка да носи.
               
             
           
            
            
              „Толе Паша“
               од Стале Попов 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Близу до таа планина имало и едно поленце што било полно со скакулци од најголемите, - тамам за рана на штрковите.
               
             
           
            
            
              „Силјан Штркот“
               од Марко Цепенков 
              (1900)