Најтешко од сѐ ѝ беше да ги остави своите. И без тоа се толку беспомошни.
               
             
           
            
            
              „Омраза - длабоко“
               од Драгица Најческа 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  На една меѓународна група обожувачи пред сѐ ѝ е драг како писател, како автор кому ниеден табу не му е свет и никаква опсценост премногу необична за да не може од неа да направи книжевност.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  И при пиењето водата сѐ ѝ клокотеше во грлото.
               
             
           
            
            
              „Луман арамијата“
               од Мето Јовановски 
              (1954)