поприлично (прил.) - го (зам.)

С. можеби и затоа поприлично го задржа погледот на мене? (Ме проучува Стариот, си реков, и ја оставив мојата насмевка откако го вклучив во неа и изразот на почит за да ме претстававува во ова испитување токму почитта).
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)