Оној што нема никого, полесно се дели од животот, полесно го напушта: нема за што да жали...
               
             
           
            
            
              „Животраг“
               од Јован  Стрезовски 
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Така полесно го поднесувам  ова Скопје што забрзано никне,  дур она ’нашето’  полека рикнува.  13 ноември, 2011      Дух, нестрашен      Tom Waits meets Goce Arnaudov      Сонував чуден сон.
               
             
           
            
            
              „Најважната игра“
               од Илина Јакимовска 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  А кога ќе седнеш полесно го прифаќаш разговорот со дремката?
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ние бевме со нив посилни, полесно го совладувавме егзилот.
               
             
           
            
            
              „Патот на јагулите“
               од Луан Старова 
              (2000)