подеднакво (прил.) - го (зам.)

Мислам дека сите ние подеднакво го имаме чувството на несоодветство на времето што си минува и нашето време – рече татко ти – Ни се чини дека вчера замина, како да е само еден ден отсутен, а сѐ околу нас го тврди сосема спротивното – дека долго го нема.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Не може така – го искарав. Подразмисли малку, биди искрено.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Го прашав: - Срце, што сакаш повеќе? - И едното и другото подеднакво го сакам – ми одговори тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А тој таа можност ја нема. уште како малечок се сврза со црниот живот на мајка си и заедно со неа подеднакво го почувствувал и го споделувал навредливиот бич на сѐ она нечовечко и зајадливо спрема нив.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Таа подеднакво го исклучуваше богатото наследство на осамена баба, како и загриженоста за неговото отсуствување.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)