подеднакво (прил.) - почне (гл.)

Историјата на европскиот дел од човештвото станува безумна кога опонентите, “класицисти” и “маниристи” подеднакво почнуваат да се дехуманизираат и десакрализираат. (...) Маниризмот е магична, па и мистична игра со метафората, со сликата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тие два “пра-гестови” на човештвото се во меѓусебна “опозиција”, но повремено почнуваат да зборуваат со истиот јазик на насилство.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)