Оттаму гушнати итавме  да се отвориме еден во друг  како што се отвора секој сон  и како што сите ткајачки  ги раздиплуваат своите черги  врз кои потскокнуваат големите надежи  сеедно што не се гледа баш јасно  кој го крка месото, а кој ги глода коските.
               
             
           
            
            
              „Кревалка“
               од Ристо Лазаров 
              (2011)