овде (прил.) - и (сврз.)

„Овде им било и ним местото”, - помислува Соколе и ја погледнува како пропаднат в земи, стопати колнејќи се во себе зошто се нашол овде и молејќи ја, не знае зошто, тој неа да му се смилува, како да кренал секира над неговата глава.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Чудни некои времиња се стаиле овде и наоколу врз Балканов валкан а свет на чело со класични руски кловнови и нови балкански клонови та катаден гледаме процесии работнички студентски селски граѓански и поворки погребни што маченици испраќаат - светци незнајни минатото го закопуваат на иднината не мислат оти ја нема а сегашноста горка ко корка сув леб ја грицкаат и чекор по чекор бараат dénouement, dénouement и мантраат: FUCK THE BEST WE’RE THE REST 82 okno.mk
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Овде и скитам и учам. Но, повеќе учам. Ми е жал за Македонија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Толе ги гледа и си мисли: „Еј мои максамчиња, ќе робувате и вие како виа дедовците ваши овде и ќе слушате приказни за татко ви, ако останете по него. Не, не.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По наредба на пашата: агите и беговите, кои вилнееја овде и им го загорчуваа и правеа неподнослив поминокот - не можејќи повеќе да живеат без зулуми, ги напуштаа своите кули и се иселуваа во други краишта.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога не можат тие да се измолкнат од дома и сами да дојдат, ги водат со себе овде и жените.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со таа злобна реченица ја постигнав целта, оти Луција ме прострела гневно со очите и рече: „Би замолила да внимаваме што говориме овде и да не го навредуваме народниот дух и Партијата што стои во негова одбрана“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И не беше ли тој, Сатаната, што го поучи него, лицемерно, да не отиде и да не се сокрие со сите други луѓе на Имотот, туку да остане овдека и да се обиде да ги смилостиви поганците со леб и сол?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Проклетство! Пак лежеше овде и тишина висеше над него како крило на мртва птица.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Зошто е сега овој немир во неа, па тој е уште овде и ќе биде овде цел месец уште.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На Глигор му е тесно овде и љубовта не може да го задржи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И буткајќи ја смрзнатата тупаница во големата уста, го задуши плачењето, во страв овој човек овде и мртов да не му се насмее за неисполнетата клетва.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Седиш овде и чекаш пилиња божји со барут да ги изгориш.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ова, се разбира, бара одредена концентрација за држењето на телото, движењето на очите... искалкулирана трезност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Не сум сигурен колку испив, а и не ме интересира толку за да се мачам да барам во забелешките. Што мајка бараат овие налицкани типови овде и каде е Рик?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Еј, брате, слаботија си ти. И буткајќи ја смрзнатата тупаница во големата уста, го задуши плачењето, во страв овој човек овде и мртов да не му се насмее за неисполнетата клетва.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кај да бегаме, кога сме и овде избегани! Време е овде и да се смириме!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
„Каде си бил?“ „Овде и онде. Најповеќе овде.“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
А утре, токму првиот ден од Новата година, децата ќе дојдат овде и со убави песнички ќе го поздрават овој радосен празник.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
– „Сполај ти, Господи, сполај ти, си рекол сам со себе Силјан, дали на Крушово се наоѓам овде и го гледам нашето поле?
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Чудо овде и сега - ода –
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сфатете, предупреди еден меѓу нас кога народот ја претчувствува мемлата во говорот, офтиката несомнено насетува неслобода осој, таму кајшто треба да припекува слободата на зборот и мислата сласта на грлото кога го испушта гласот милозвучен ништо подлабоко во човека не пробива од јазикот во него е сѐ она што по којзнае кој пат било не само овде и не само во нас.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Е бе, Топук, Топук. Овде и ѕидовите имаат уши.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Доаѓа овде и колне: „Јас од нив живеам, вели. Немам ништо друго.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Вистина ли е тоа или е само злоба од Царјанка? Ако е вистина, тогаш како тој дошол овде и од кај дошол?
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Мислев твоите дождови ме измиваат но овде и тие погубни булки родилки, како мајка сина си ми го отфрлаат телото.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Овде и тревата ги мрази полжавите и небото птиците.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Вие седите овде и не давате чашка ракија.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Па овде и да сакаш да те убијат, ќе мораш да си ја платиш услугата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)