овде (прил.) - станува (гл.)

Да ги предупредиме сега сите оние заспани духови дека денес повеќе од кога било е јасно дека овде станува збор за намера општеството да се варваризира.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Додека во своите рани дела илузиски си поигруваше со евтиниот сензационализам, The loves of Ondine содржи, пак, оргијашка гозба слична на онаа од „Слаткиот филм” на Макавеев.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Конструктивното рушење на табуата во Ворхоловата рана фаза овде станува деструктивно, т.е. самото на себе цел.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Овде станува збор за временски концентрат на творечки манифестации - досега укажавме само на врвовите кои повторно ќе ги сретнеме, во еден забрзан след од лудило и пресметаност, дури во генерацијата родена меѓу 1880 и 1890-та.* Margina #26-28 [1995] | okno.mk 217 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 218 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 219
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Не, овде станува збор за една вечна заблуда.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Да ги наведеме датумите на настанување на некои дела кои битно го обележија ова повторно откривање, односно оние што ја потхрануваа оваа легенда: Walter Pater, 1873; Be- 10 Margina #3 [1994] | okno.mk renson, 1896; A. Rosenberg, 1898. i 1913; Muntz, 1899; Heinrich Wolflin, 1899; Merejkowsky, 1901, со својот славен Роман за Leonardo da Vinci; Gabriel Seailles, 1906, со својот Есеј за психолошката биографија; Lio- nello Venturi, 1919; и, се разбира, не можеме да го заборавиме текстот на Freud, Еден спомен од детството на Leonardo da Vinci, 1910, како и есеите на Valery за кои овде станува збор: Увод, 1894. и Белешка и дигресија, 1919.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Немичкиот јазик за кој овде станува збор се прави со додавање на „па“ зад секој слог. Така, јаболко на немички ќе биде „јапабопалкопо“ или книга-„книпагапа“.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Овие структури ги кријат, но браќата Чепмен во своите инсталации ги изнесуваат на виделина, така што тие стануваат вознемирувачки дури како иконичен знак.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Значи (за разлика од нивната уметност - овде сосема не­свесно), Динос и Џејк Чепмен, со ка­ракте­ристичен недостиг на став (што е една од главните забелешки кон попу­ларната култура) упатуваат на вкоренетоста на насилството и смртта во јазичките структури.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сепак, бидејќи овде станува збор за визуелизација на популарното, внимание привлекуваат најзагадочните елементи од скулптурите на браќата Чепмен - сеприсутните „Најк“ патики (некаде „Фила“).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)