Мислам оти неа ја имам составено од сите оние нејасно промолвени зборови на Семјон што ќе ги изречеше од невнимание а понекогаш и намерно за да ја задоволи барем делумно мојата женска љубопитност.
               
             
           
            
            
              „Жената на белогардеецот“
               од Србо Ивановски 
              (2001)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  - Срцка! - ова го кажа намерно за да го чуе „визави“ личноста.
               
             
           
            
            
              „Последната алка“
               од Стојан Арсиќ 
              (2013)