Тогаш оние придојдените и оние што не стигнаа да се напикат во некоја отворена уста на црните вагони, си ги задскрија тупаниците од зад грб и  назадечки го отвораа кругот околу вагонот со скриена мисла во главите дека уште веднаш треба да се  спотнат огновите за да не ги угасне денот и сонцето.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)