навистина (прил.) - знае (гл.)

Животот навистина знае да биде беден и мрачен.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И навистина знаеше и можеше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Даскалов сепак се поврати за да ја остави торбата на масата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ѓурчин навистина знаеше да произведе околу себе чудесна ведрина што разбудуваше некој топол ветер околу размислите, околу надежите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И кога ќе ги изречев во тие решавачки моменти овие мои оценки како пофалба за командантот, (а ги имам изречувано повеќепати), никој не ги толкуваше како обично грдо додворување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И да не заборавам да ти речам дека навистина знам оти со еден обичен збор ниту можеме да го запреме ниту пак би можеле да го продолжиме текот на настаните".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Навиистина знае да се шегува “девојкава женичка”.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Каде се чуло видело: Детето ѝ порасна речиси маж а таа уште девојка?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Знам - ѝ велев со мојот возбуден шепот - навистина знам дека секому му е јасно дека не постои постапка или однесување што би можело покојникот да го охрабри или не дај боже да му напакости?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Шепотев, а бев вслушан во препознатливиот тропот на тврдите грутки врз сандакот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еве, признавам дека знам дека... Навистина знам и сега марш на мижење:-))
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Важно е само тоа дека веднаш знаев, навистина знаев, дека ти си вљубен во Аксја; ајде, признај на мајка ти дека таа ти беше првата симпатија; добро, не лути се; ако не сакаш да признаеш, не сакаш, твое право.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали некој бие шега со мене, си велеше Јагулче Дримски, или навистина знаат дека сум семоќен?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Бојка навистина знае што не смее дури ни да помисли.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А потоа бесрамно додава, за да го слушне и Бојка: - Навистина знае да угодува.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)