Со    воведувањето на експресионистички средства, како што се разбивањето на просторот,    повеќекратните перспективи и деформирањето на фигурите, неговата уметност се    претвори во една, формално и содржински мошне компликувана, колку длабока толку и    непроѕирна, панорама на модерниот светски театар и во своевиден „современ мит”.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)