морничаво (прил.) - ветре (имн.)

Од него не дуваше студеното и морничаво ветре, туку зрачеше спокој и блажен мир.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Заедно со неа се разбрани и студено, морничаво ветре; морничаво како што се морничави и снагата, и мислата и душата при секое вакво исчекување, при секое судбоносно и важно решавање.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)